Bir sosyal anket platformu (Poltio.com) 23 Nisan için büyüklere sormuş:
‘O günden aklınızda en çok ne kaldı?’ sorusunu yanıtlayan kişilerin %34’ü ‘katıldığım gösterilerdeki kıyafetlerim’ demiş. ‘Hep yağmur yağdı’, ‘tatil oldu diye sevindim’, ‘ezberlediğim şiirler’ şeklindeki cevaplar da arkadan gelmiş.
‘23 Nisan’da çocukların sembolik olarak makamlara oturmaları sizce güzel bir uygulama mı?’ sorusunu yanıtlayanların %71,3’ü bunun güzel bir uygulama olduğunu düşünürken, %28,7’si ‘Hayır’ demiş. ‘Hayır, hiç de değil!’ (burada çok şükür diyesim geldi!)
‘Sizce 23 Nisan’da koltukları devralan çocuklar büyüyünce ne oluyordur?’ sorusuna cevap verenlerin %59,6’sı ‘sıradan insanlar olmuşlardır’ demiş. %24,9’u ise bunlar ‘beklentilerin altında ezilmiş, başarısız olmuşlardır’ diye kestirip atmış. ‘Bunlar çok başarılı olmuşlardır’ diyenlerin sayısı ise oldukça az.
‘Ülkemizdeki çocukların en önemli sorunu sizce nedir?’ sorusuna yanıt veren yaklaşık 1000 kişiden %31,2’si ‘Şiddete maruz kalan çocuklar’ cevabını vermiş. Bunun içinde cinsel istismar olduğu da aşikâr. Ardındansa bu yüzde hesabıyla cevaplar şöyle sıralanmış:
‘Çocuk gelinler’ (elbette bu da cinsel istismara giriyor);
‘Okula gönderilmeyen 1,3 milyon çocuk’;
‘1 milyon üzerinde çocuk işçi’;
‘Çoğunluğu sokaklarda dilenmek zorunda kalan Suriyeli çocuklar’ ve diğer çocuklar. (Diğer çocuklar mı? Örneğin durduk yere savaşa maruz bırakılan, hayatları korku ve endişe ile tıkabasa dolmuş çocuklar olmasın bunlar!)
Velhasıl dünün küçükleri bugünün büyükleri olarak elimize tutuşturulan 23 Nisan karnemiz, giydiğimiz giysilerin üzerimizdeki yağmurlu hayalet izleri eşliğinde çocuklarımız önünde sınıfta kaldığımızı gösteriyor. Yine hayalet giysiler eşliğinde geçmişte bir zamanlar 23 Nisan’da ‘siyasi’ makamların siyasi koltuklarına oturanlarımızın çoğunun bugünü bu biçimde inşa ettiğini de kanıtlar halde. Başarısızlıksa al sana başarısızlık! Başarıyı mutlulukla, özgüvenle, özsaygı ve paylaşımla harmanlarsak dünyanın en ucube yaratığı olacağımıza dair peşimizi bırakmayan ezberci eğitim sistemimize ise buradan sevgi ve selamlarımı gönderiyorum.
Haydi hep birlikte söyleyelim şimdi: Ne mutlu biz büyüklere!