Dilediğin gibi değilse yaşamın,
Hiç olmazsa çalış
Elden geldiğince kirletme onu
Kalabalığında yeryüzünün
Koşuşturmalarla, konuşmalarla...
(Elden Geldiğince, Kavafis, ‘Barbarları Beklerken’ adlı kitaptan)
**
Ve ‘işkencelerle’ diye devam etmek isterim bu yazıya. Elden geldiğince kirletme onu!
ABD’li Senatör John McCain, bir Cumhuriyetçi olarak hayatına veda etti. Bir Cumhuriyetçi olmasına rağmen cenazesine Trump’ın katılmamasını vasiyet etmesi ise bugün atlanılan ya da yok sayılan birçok hususun altını kalın kalın çiziyor.
Senatör McCain’in en önemli özelliklerinden biri 2008 seçimlerinde can sıkıcı Sarah Palin’i yanına alarak Obama’ya karşı seçimleri kaybetmesi idi. Bir kadın nasıl bu kadar takıntılı olabilir sorusunun çaresiz ve kaçınılmaz idolü haline gelen Palin, hiç kuşku yok, McCain’in Obama’ya karşı seçimleri kaybetmesinde son derece önemli bir rol oynamıştı. McCain’in ardından Obama’nın mesajı ise siyasetin dünya genelinde aslında ne olması gerektiğini çok güzel yansıtıyordu: ‘Bu ülkeyi her şeyin mümkün olduğu bir yer olarak gördük.’
Ve işkenceler:
Dünyanın giderek bir işkence plazası haline geldiği bir süreçte muhafazakâr bir görüşe sahip olmasına rağmen işkenceye karşı bir insandı John McCain. Kısaca ‘her şey gerçekten mümkündü’ ama işkence asla ama asla mümkün değildi! Kimileri bunu Vietnam Savaşı sırasında esir düşmesi sonucunda beş yıl boyunca yaşadığı o dipsiz kâbusa bağlasa da (ki muhtemelen böyleydi ya da böyle değildi, ne önemi var artık) aslında McCain’in bu yaşlı ama akıllanmayan dünyaya bir insanlık dersi verdiği de ortadaydı. Guantanamo’nun kapatılmasını isterken verdiği mesaj, yazıya başlarken Kavafis’ten alıntıladığım o satırların temel mesajı gibiydi: ‘Yaşamını bayağılıklarla kirletme.’
Bir canlının bir canlıya yapmaması gereken en temel noktanın altını çizmek... Senatör McCain’in bizlere yeniden ve yeniden hatırlattığı buydu. Otoriterleşme eğilimi gösteren bütün sistemlerin varabileceği o noktayı bir kez daha sabitlemek. Bir Türkiye dostu olarak 2013 yılında Türkiye için temel kaygıları da bu yöndeydi Senatör’ün. Aradan beş yıl geçti. Beş yıl bu sorunun cevabıdır.
Artık beklemiyoruz. Temcit pilavı ruhu yine aramızda, kol geziyor.
