O fotoğraf...

Çoğunlukla müzik...

Penceremden evime izinsiz sızan bir melodi; eskilerden bir günü hatırlatan...

Ya da taammüden dinlediğim, o an bana iyi geleceğini bildiğim bir CD...

Yabancı bir yerde keşfettiğim ve herkesten kıskandığım yepyeni bir şarkı...

Bazen bir sözcük...

Çok iyi tanıdığım birinden sıcacık bir söz...

Hiç tanımadığım birinden adrenalinimi yükselten, beni heyecanlandıran bir cümle...

O ana kadar bir türlü ifade edemediğim duygunun karşılığı olan bir kelime...

Bazen bir bakış...

Kalabalıklar, tartışmalar arasında aniden birbirini bulup onaylayan iki çift göz...

Son noktayı koyan ya da nefis bir başlangıca neden olan bir göz atış...

Bütün günümü değiştirir..

Bir müzik, bir kelime, bir bakış o günümü belirler...

O gün ona göre yaşarım.

Bende bıraktığı ruh haline göre...

Bazen de bu bir fotoğraf olur.

Tıpkı dün bizim gazetenin tepesindeki Jack Nicholson’ın fotoğrafı gibi...

Denizin içinde ağzında sigara, umurunda mı dünya!

“Ohhh be!” dedim...

Oh!

Keyfe bak!

Ama o fotoğraf bu kadarla bitmiyordu benim için.

Başka duygular da vardı ya da ben buldum onları, bilmiyorum...

Güzel yaşamayı mı gördüm, ne?

Güzel...

Dünyadaki bütün kötülüklerden uzak ...

Bütün hesaplaşmalardan arınmış...

Affetmiş, barışmış...

Din, dil, ırk ayrımının olmadığı bir denizde kasvetten uzak bir hayat, bir adam...

Türk müdür, Kürt müdür, Müslüman mı, Katolik midir?

İnsandır insan...

Sadece insan!

Bu dünyadan keyif alan bir insan...

Sonra internetten o fotoğrafın devamına baktım...

Bir kadınla sirtaki yaparken, teknede kızlarla dolaşırken, gülerken...

Ben de güldüm...

Neşesi, hayattan tat alışı bana da geçti.

Çok keyiflendim, çok.

O fotoğraf bugün bana umut verdi, neşe verdi, yaşam sevinci verdi...

Sonra Aylin’i gördüm...

Her günkü gibi bana bakıyordu...

100. günüydü...

100 gündür cezaevinde yatıyor.

Annesi, “Yavrum suçsuz yere hapiste, yüreğim yanıyor” diyor.

O öyle deyince benim içim cız ediyor.

Yine hiçbir şey içime sinmiyor...

Şimdi ne mi yapıyorum?

Bir Jack Nicholson’ın fotoğrafına, bir Aylin’in fotoğrafına bakıyorum...

Başım dönüyor...