‘Hayır’ diyebilmek...

Biz, “hayır” demeyi pek sevmeyiz.

Hatta neredeyse bilmeyiz...

Kibarlıktan mı yoksa ukalalıktan mıdır nedir, bir takıntımız var!

Hele “hayır, bilmiyorum“u hiç sevmeyiz.

Hiçbir fikrimiz olmasa da, etrafında gezer, o konuyla ilişkili bütün bildiklerimizi sıralarız; sorulan hariç!

Büyük meseleler bir tarafa, en sıradan zamanlarda bile...

Mesela biri sana, atıyorum, “ruj lekesi nasıl çıkar?” diye sordu...

Hadi bakalııım...

Ruj serüveni başladı:

“Ya aslında bir yerde okumuştum ben onu ama... Neydi ki? Hatta geçenlerde birinin başına geldi, kimdi o? Sen bi şeyi denesene, üzerine ütü basmayı...”

Oysa “bilmiyorum” de, sen de kurtul o da kurtulsun, değil mi?

Bunlar neyse de, daha özel meselerde “hayır” demek epey zaman alır.

Şöyle 10-15 yıl kadar!

Anca öğrenirsin...

Daha doğrusu öğrenmek zorunda kalırsın!

Hayat öğretir de diyebiliriz!!!

Yılların intikamı!..

Kadınların “hayır” demeyi öğrenmelerinden bahsediyorum.

Her kadının kıvırmadan, bahaneler uydurmadan, direkt olarak söylediği bir ilk “hayır“ı vardır.

Öyle sevinir ki!

Kendini rahatlamış, özgür ve komik hisseder.

Kendine güveni gelir.

Özgüveni artar.

Üzerinden büyük bir yük kalkmış gibidir!

Hemen birilerine anlatmak ister. Anlatır, anlatır... Komik bir hikâye gibi anlatır ama!

Peki aslında komik midir?

Evet, ama niye? Onu bilmiyorum. Anlatan da, dinleyen de güler, hem de kahkahalarla...

Aslında yılların intikamı gizlidir o “hayır” da...

Ne var ki bunda bu kadar gülecek?

Sinir boşalması mıdır, nedir?

Anlatır anlatır, gülerler falan...

Ama hikâyenin sonu hep aynı sözle biter.

Kim, kime, nerede, ne zaman, nasıl ve hangi ‘şekilde’ “hayır” demiş olursa olsun, fark etmez; o son söz hep aynıdır:

“Oh be!”

Öteki daha ayıp değil mi?

Çünkü o zamana kadar, sırf “hayır” diyemediği için...

“Hayır” demeye utandığı için...

Cesareti olmadığından...

Ayıp olur diye...

Dönemediği için...

Saçma değil mi? Oysa öteki daha ayıp!

Yani ayıp olmasın diye biriyle...

Cesaret edemediği için biriyle...

Hayır, ‘ötekine’ cesaret ediyorsun da, “hayır” demeye niye cesaretin yok!

O daha mı kolay! Değil!

Evet, saçma ama gerçek!

“Hayır” demek dünyanın en güzel duygularından biri ama...

Ama şöyle bir sakıncası var:

“Hayır” demeyi öğrendiğin zaman, “evet” diyeceklerin azalmış demektir!