Hayat çok kısa da...

Herkesin bir pazar yazarı vardır ya, benim pazar yazarım, İsmet Berkan...

Hiiç öyle boş-kof işlerle uğraşmaz! Hayatı ve insanı ilmi verilerle ortaya koyar. Her seferinde hayret ederim, eğlenirim, öğrenirim...

Dün yine David Eagleman‘den bir alıntı yapmış; “Bir de şu açıdan bakın hayatınıza...” diye ortalama bir Batılının hayatıyla ilgili sayılar vermiş.

Ben de, (biraz kısaltarak) hemen ‘bizimle’ karşılaştırdım.

- 30 yıl aralıksız uyuyorlarmış.

(30 yıl uykusuz kaldığımızı söylüyoruz.)

- 5 ay boyunca hiç kalkmadan tuvalette oturuyorlarmış.

(Bizimki 5 seneyi bulur herhâlde! Türk’ün aklı ya... deyişine dayanarak!)

- 72 saat aralıksız ağrı çekiyorlarmış.

(Ben bunu 272 yapıyorum. Beyanlara inanarak!!!)

- Tırnaklarını kesmekle 6 gün uğraşıyorlarmış.

(Bak işte burada 6 saate inebiliriz.)

- Hayatlarının 15 ayı kayıp eşyalarını evde veya ofiste aramakla geçiyormuş.

(Düğüm atmayı ve son zamanlardaki travmatik dalgınlığımızı da katarsak bunu 35 aya çıkarıyorum.)

- Tam 18 ay kuyruklarda bekliyorlarmış.

(Kuyruk kavgaları, araya torpillileri alma ve bir işi 5 seferde tamamlama özelliğimizle bu 5 seneyi bulur!)

- 1 yıl kitap okuyorlarmış.

(Hıh! 1 ay diyorum, var mı artıran?)

- Duş yapmaya, yıkanmaya 200 gün ayırıyorlarmış.

(Haftada 1 günden, toplamda 2 gün? İyidir!)

- Birisinin adını unuttuklarını fark ettikleri 1 saat yaşıyorlarmış.

(2 saat de bulmaya çalışmak, onu bunu aramak falan 12 saati sıkılmadan buna ayırabiliriz.)

- 3 hafta boyunca yanıldıklarını anlıyorlarmış.

(Yok, bu bizde 1 haftayı bulmaz. Zaten yanıldığımızı da anında unuttuğumuza göre...)

- Hayatlarının 2 günü yalan söylemekle geçiyormuş.

(Çıık! Çeşitli meslek gruplarını da katarsak, ben buna 2 yıl veririm. Az mı, ne?)

- Trafikte yeşil ışık beklemeye 6 haftalarını veriyorlarmış.

(Yeşil ışık beklemek derken?)

- En saf hâliyle sevinç ve neşe yaşamaya 14 dakikaları varmış.

(Biz acı odaklıyızdır, 5 dakika çok bile!)

- Hayal kırıklığı anlarının toplamı 67 günmüş.

(5 sene... Yoksa hayat boyu mu?)

- Yolu kaybedip boşa dolaşmaları 5 haftaymış.

(İnatla yol sormamak ve hiç bilmeyenlerin bile yol tarifleri yüzünden 5 yıl diyorum.)

- Sohbet sırasında neyin konuşulmakta olduğunu biliyormuş gibi yapmaları 9 günmüş.

(Daha da kötüsü, biliyormuş gibi konuşanlarımız var, 2 sene!)

- 2 hafta boyunca para sayıyorlarmış.

(Hangi parayı?)

- 6 ay reklam seyrediyorlarmış.

(5 saat süren dizileri yok tabii... Biz 6 yılı doldururuz herhalde!)

- 4 hafta ‘Şu an daha iyi bir şey yapıyor olabilirdim’ diye düşünüyorlarmış.

(Bizde daha iyi bir program olmaz. Olsa da yemez! Yemeyen anlar ise... Bir ömür!)

- 7 ay sevişiyorlarmış.

(Tıh! 5 yıl, günde 8 dakikadan... Hesaplayın artık! Bak, bol bol zaman verdim!)

Yani:

Hayat çok kısa da...

Nasıl geçtiğine bak!