Hesapsız-kitapsız, beklentisiz ilişkileri anlatıp duruyorum ya...
“Ertesi gün” beklentisi olmayanları.
Hani “İnsan o zaman insan, ilişki o zaman ilişki olur” diye...
Ertesi günü olmayan uzun ilişkiler...
Galiba doğru yolu bulmaya başladık.
Bakın şimdi sizinle, bir mail’i paylaşacağım. Önce okuyun:
- “Hiç kafa yormamıştım. Durumlardan şikâyetçi bekâr arkadaşlarımın beceriksiz olduklarını düşünürdüm...
Boşanana kadar:)
Şimdi mecburen kafa yormam gereken özel hayatım var-dı. Aslında işten güçten pek de belini doğrultamadığım bi hayat desek daha doğru.
Ama az ve öz yaşamak gibi çözüm ürettim.
Bence danalığın çözümü danalıkta gizli:)
Yani bu herifleri ciddiye almayıp, işimi görüp arkamı dönüp gidiyorum... Çok işe yarıyor. Vaktini, gülüp eğlendiği, kendisine bayıldığını, çok başka olduğunu söyleyen bir kadınla geçirdikten sonra geri dönülmemesi bunları delirtiyor:) Egolarına ne kadar avamca yaklaşırsanız o kadar iyi. Bunların ilişkide kalite anlayışı, çarşamba pazarından penye bluz kadar... Sonrasında ne kadar vurdumduymaz ne kadar dana takılırsan o kadar düzgün davranıyorlar:))
Çivi çiviyi söküyor gibi bişey inan ki...
Önce pek de umursamamış gibi davranıyorlar, sonra hırsla:)))
Bu yolla iki ciddi evlenme teklifi de aldım.
İlk elediklerim onlar oldu:))
Bazen abartıp gelen aramalara günler sonra döndüğüm, yeterince eğlenememişsem komik bir mesajla döndüğüm oluyor. Eskiden kendimi anlatmaya, karşımdakini anlamaya çalışırdım.
Hepsinin beyninin aynı çalışacağını düşünememiştim.
Bunların beyinlerindeki işlemciyi keşfettiğimden beri huzurluyum. Şimdi hesap kitap yapmıyorum, hoşuma gittiyse o anı doya doya yaşıyorum...
Bazen yaşın yanında kuru da yanıyor ama bence hayatta bir dananın peşini toplamaktan daha güzel şeyler var.
Bütün danalarla eğlenmek mesela...
En şapşal pijamamı giyip en gerzek filmi keyifle izlemek, bütün hafta sonu eve kapanıp birkaç kitabı birden bitirmek, aptalca resimler çizmek, her yanı rengârenk boyamak salak bi herifin sana değer vermesini beklemekten daha mutluluk verici...
Mutlu hayat felsefem; önümüzdeki maçlara bakalım beyler:)”
Eveeet...
Ne anladınız?
Sizi bilemem ama benim anladığım şu:
Doğru yoldayız!
Hayır, yolumuz “Yatıp kalkıp ezer geçerim, çok da tınn!!” değil!
Asla!
Ama yolun birinci ve en önemli aşaması var burada.
“Hayatta bir dananın peşini toplamaktan daha güzel şeyler olduğu”...
“Bi herifin sana değer vermesini beklememek...”
Peki ikinci aşama ne?
Bu ikisine rağmen birisiyle birlikte olabilmek!
Birisini sevebilmek...
Yolun doğrusu bu işte!
Tabii bunu anlayabilecek danalar nerede?
Onu bilmiyorum!
