Haberin Devamı
“30 yıldır çocuklarımızın ölümüne göz yumuyoruz hep birlikte. Ben kendimi suçlu hissediyorum çok. Öyle ya da böyle bu suç hepimize bulaştı. İnanıyorum ki ölümden başka bir sürü çözüm var. Biz bu çözüm için diretmedikçe bu kan durmayacak. Benim de yediğim lokma boğazımdan geçmiyor, uyku muyku kalmadı.”
Bu sözleri Sezen Aksu, konserinde söylemiş.
“Ben kendimi suçlu hissediyorum. Öyle ya da böyle bu suç hepimize bulaştı...” diyor ya...
Öyle mi gerçekten?
Biz de suçlu muyuz?
Yediğimiz lokma boğazımızdan geçmiyorsa, uyku muyku kalmadıysa...
Ayrıca:
Hiçbir zaman savaş yanlısı olmadıysak...
İntikam duygusuyla hiçbir barışın gerçek barış olmayacağını bilip
Ve bunu her fırsatta hissedip, savunduysak...
Biz de suçlu muyuz?
Yoksa her birimiz aslında bütün bunları yaşamak zorunda kalan kurbanlar mıyız?
Sezen Aksu o konuşmasında galiba bu sorunun cevabını vermiş:
“Bir kere daha söylemek istiyorum. Her şey bizim elimizde. Biz ‘dur’ demeliyiz hep birlikte! Sivil bir kişinin gücü bin iktidarda yok. Buna tüm kalbimle inanıyorum.”
Sezen Aksu bu sözleri, şehitlerimiz için yazdığı ve ilk kez seslendirdiği “Tanrı’nın Gözyaşları“ şarkısını okuduktan sonra söylemiş.
Ben de merak edip şarkıyı dinledim. Önce size sözlerini aktarayım.
Bu korkunç kuraklık
Boynu bükük buğday başakları
Bu çorak toprak, bu susuzluk
Tanrı’nın kuruyan gözyaşları
Bebeler ergen doğuyor
Ninniler kahramanlık masalları
Yaşayanlar bu kanlı haritada
Taşırken iki büklüm onca yası
Bir büyük gözaltı hayatımız
Ölü çocuklar coğrafyasında
Kayıplar destanı hikâyemiz
Melekler anaların dilsiz yasında
Bu bir bataklık
Yutuyor körpe tomurcukları
Dört kitap yazıyor
Eşittir Tanrı’nın çocukları
Her insan meyillidir ihanete, cinayete
Her insan merhametli ve zalimdir
Bir yandan gücün suç ortaklığında
Bir yandan sızlar vicdan,
ilahi bir takiptir
Ağır bir şarkı...
Bir cenaze evindeymişsin gibi...
Gerçi oradayız zaten!
