Nasıl ki, “Gezi” eylemleri sadece 12 ağaç için değilse, bizim de bu eylem sayesinde anladıklarımız sadece doğayla ilgili değil...
Unuttuğumuz, bilmediğimiz, atladığımız birçok duygu, fikir ve tavırla da karşılaştık.
Hem şaşırdık hem sevindik...
Kendimizle, başkalarıyla ilgili neler neler öğrendik...
Kendimizle başkalarıyla ilgili neler neler öğrettik...
Yanımıza kalanlar
- Bu milletin, herkesin neredeyse emin olduğu gibi “koyun” olmadığını anladık.
- Meğer koyun görünümlü şahinmişiz!
- Düşünen ve duygulanan insanlar olduğumuzu hatırladık...
- Kendimizi en “yalnız” hissettiğimiz anda, hem de bir anda aslında ne kadar kalabalık olduğumuzu gördük...
- Tam da çaresiz olduğumuzu düşünürken meğer çare bizdeymiş, öğrendik...
- Korkak olmadığımızı öğrendik, öğrettik...
- Belki 10 yıldır karşılaşmadığımız komşumuzu gördük ve ona selam vermeyi öğrendik...
- Bana mı öyle geliyor, bilmiyorum ama sanki trafikte bile kibarlaşmaya başladık...
- Hırsla kornaya basmamaya, birbirimize küfretmemeye de...
- Yardımlaşmayı, birbirimizi kollamayı hatırladık...
- Düz yolda yürürken çarpıp geçenler, ‘gazdan kaçarken bile’ ayağına basınca dönüp pardon demeye başladı...
- Sanal âlemin insanları hiiç de asosyalleştirmediğini anladık...
- Gençlerin bütün gün ve gece internette sadece oyun oynamadıklarını da...
- Ağaçlara tırmanarak, sokaklarda oynayarak büyüyen gençlerden daha temiz ve bilinçli olduklarına şaşırdık...
- 17 yaşındaki liseli bir gencin, yüzlerce çapulcuyu idare etmesine, tahriklere karşı uyarmasına hayran kaldık...
- Kendimizi çocuğumuz yaşındaki o çocuklara bırakmanın, onun dediklerini yapmanın tuhaf sevincini yaşadık...
- Onlara bu cesareti ve temizliği kazandırmış anne-babalarla gurur duyduk...
- İntikamı unuttuğumuzu anladık...
- İntikamcıları dışladığımıza sevindik...
- Tek başına sokağa çıkıp bomboş bir caddenin ortasında tek başına tencere çalarak cesaretimizi sınadık...
- Polisle karşı karşıya kalsak da, aslında aynı tarafta olduğumuzu bildik.
- Birbirimizin zekâsına hayran kaldık, hep birlikte gülmeyi hatırladık...
- Birlikte olmayı özlediğimizi anladık...
- Değiştiğimiz gördük...
- Bizi değiştirenleri de değiştirebileceğimizi...
Hiçbir şey olmasa, değişmese de...
Bunlar da bizim yanımıza kalanlar.
