Bir alış-veriş meselesi olarak hediye...

Erkekler hediye meselesini sevmezler...

Almayı da vermeyi de sevmezler...

Hediyenin onların hayatında, kadınlarınki gibi kadınlarınki kadar yeri ve anlamı yoktur.

Çok da anlam vermeye zorlarlar tek kelimeyle: Yüktür!

Yani öyle içinden gelsin, o bunu sever desin falan hikâye...

Zaten kendi başlarına karar verip gidip hediye alamazlar.

Sorarlar...

Hem de hediye alacağı kadını hiç tanımayan alakasız insanlara...

Ama kadınlar için önemli olduğunu bilirler.

Bu da birşey!

Ve gerekli zamanda ve yerlerde bunu kullanırlar.

Ya da kullanmazlar!

Hediye onlar için bir alışveriş meselesidir.

Çarşı alışverişi değil, alış ve veriş meselesi...

Kısaca şöyle ifade edebiliriz:

Almayacağına vermez.

Yani...

Bir adam...

Seks yapmadığı bir kadına hediye vermez.

Bir arkadaşına, kardeşine, iş arkadaşına falan. Aklına bile gelmez. Sorsan “Hiç bir kız arkadaşına hediye verdin mi?” diye... Şaşırır; “Niye vereyim ki?” diye o sana sorar! Niye versin ki?

Seks yapma ihtimali olmayan kadına hediye vermez.

Beğeniyordur, hoşlanıyordur ama onunla asla seks yapmayacağını da biliyordur. Ona da hediye almaz, vermez. Niye versin ki?

Kolay seks yaptığı kadına da hediye almaz.

Kolay seks dediğim, kolay ulaştığı kadına... Eski sevgilisine, arada bir uğradığına, istediği zaman gittiğine... Almaz. Niye alsın ki?

Eşini, annesini, kızını falan bu kategoriye koymuyorum. Zaten onlara aldıkları da pek “hediye” kategorisine girmez.

Adamları harcadık da, hep böyle değiller tabii...

Bazen alırlar.

Gidip paşa paşa hediye aldıkları olur.

Peki kime alırlar?

Hangi kadınlara?

Seks yapma ihtimali olan ve o sıralar seks yaptığı kadına...

O da klasik hediyelerden...

Peki sıkı bir hediye almazlar mı?

Alırlar, alırlar...

Onu kime alırlar?

Bir adam sadece kaybetmekten korktuğu kadına iyi hediye alır.

Ne kadar korktuğunu da şöyle anlarsın:

Bütçesi ne olursa olsun, borca giriyorsa!

Adam senin için borca giriyorsa, sen de onun için gir be!