Bazen ruhun da değişir...

Değişir... 10 saniyeliğine de olsa başka bir ruh hâline bürünürsün. Bambaşka bir insan oluverirsin.

Görünüşün değil, bu sefer ruhun değişir. Hoş, değişiklik görünüşüne de biraz yansır ama bunun da sebebi o ruh hâlidir.

Fazla sürmez, dedim ya bazen 5, bazen 10 saniye,

en fazla 10-15 dakikadır.

İşte o sırada ruhunun videosu çekilse...

Ya da hayatına o ruh hâliyle devam etsen...

Kendinden hiç hazzetmezsin... Sadece kendin olsa iyi! Başkaları da senden hiç hoşlanmaz.

Peki ruhun ne zaman değişir?

Mesela...

- İzin isterken...

Manasız bir izin isterken, bir sürü yalan hazırlamışsın ve içinde de gereksiz detaylar var ya, onları sıralarken... O kendine güvensiz, yalancı ruh senin değildir.

- İzni alınca...

İzni aldın ya, hemen akabindeki ilk 3 saniyede bir ruh hâlin vardır, “Amaan n’apayım? Yalansa yalan...” diyen bir ruh. Haksız yere vurdumduymaz bir hâl! O basit ruh da senin değildir.

- Şarkı söylerken...

O sırada artık kimi baz alıyorsan onun farzettiğin ruh hâline girersin. Hatta kaptırıp etrafını da aşağılarsın. Sanki o şarkıcı herkesi aşağılıyormuş gibi! Demek ki sen onun karşısında kendini aşağılıyorsun. Yani o sıradaki aşağılık ruh, senin ruhun değildir.

- Haksız olduğunda...

İşte bir insanın en kötü hâllerinden biri... Belki de birincisi! B.k gibi kalırsın ya, o ezik ruh kimindir?

- Yenildiğinde...

İçindeki çirkef midir, yoksa sadece o anda gelip giden bir hezeyan mıdır seni hırçınlaştıran?

Bu sen olamazsın değil mi?

- Kazandığında...

Yuh! O kibir, o ukalalık hep içinde var mıydı yoksa geçecek mi? Kazançlarına kanacak mısın, yoksa onlarla eğlenecek misin? Şu ruh hâlin bi geçsin de, düşün...

- Ayrılırken...

Her zaman bu kadar zavallı değilsin. Ya da her zaman bu kadar zalim de değilsin. E o zaman sen kimsin?

- Pot kırdığında...

Bu kadar salak, bu kadar yalaka bir ruhun olamaz. Hayır, olamaz, olmamalı...

- Kendi kendine konuşurken...

Belli ki önemli bir konuşma! Önemli olmasa içinden konuşur, çözersin. Dile geldiğine göre... Kimin taklidini yapıyorsundur Allah bilir? O yapmacık hâlin suçlusu sen değilsindir, o sırada girdiğin ruh hâlidir.

Bunları yazarken düşündüm de...

Kimbilir belki asıl sen, o anki sensindir...

Kimbilir?