Ahlak, değer ve karakter...

Taktım bunlara...

Takıldım biraz da...

Hani çocuklara ilkokulda ahlak, değer ve karakter dersleri verilecekmiş ya, ona...

Tamam; verilsin, verilsin de...

Dünkü yazıda üzerinde durduğum gibi, kimin ahlakı, kimin değerleri veya kimin karakteri verilecek?

Bu dersleri hangi ahlaktan, hangi değerlere sahip ve nasıl karakterli bir öğretmen verecek?

Bu üç kavram da evrensel değil ki! Yaşadığın topluma, yere ve hatta iklime göre değişebilen kavramlar bunlar.

Değişir.

O halde bu üç dersin anlamı ve amacı da değişir.

Hem de neye göre?

Gelen hükümetlerin huyuna suyuna göre...

Bugün böyle, yarın öyle...

Kimin, nasıl yorumladığına, nasıl işine geldiğine göre yani...

Bugün dindar nesil yetiştirmek isteyecekler, yarın kapitalist öbür gün sosyalist.

Siyasi...

İdeolojik yani...

Ama çocuk yetiştirmekten bahsetmiyor muyuz biz?

Ya da siz?

E, çocuk yetiştirelim o zaman!

Asker değil!

Ben diyorum ki:

Herkesi birbirine düşürecek, yeni kutuplar açacak bu kavramlardan vazgeçilsin.

Önemli olan “iyi insan” yetiştirmek değil mi?

O zaman çocuklara iyi insan olmayı öğretelim.

Hem de hiçbir siyasi ve dini baskı olmadan.

Yani bir çocuk, cehennem, hapis veya dışlanma korkusu olmaksızın kötülük etmemeyi öğrenmeli.

İnsan olmanın aslında bu demek olduğunu...

Aklını ve vicdanını yönetmeyi.

Yani kendisini hayvandan ayırmayı öğrenmeli.

Bir çocuğu, bir insanı korku ve cezayla eğitemezsiniz ki!

Hayvan eğitir gibi!

Yaptığının kötü bir şey olduğunu dahi anlamaz.

Sadece korkar.

İç dünyasında sonradan oluşabilecek sapmaları da bu yolla düzeltemezsiniz.

O içgüdüsel kötülükleri...

İnsan korku, baskı ve cezayı sevmez ki!

Korku, baskı ve ceza her zaman kaçacak bir delik arar ve o deliği bulduğunda da daha feci bir şekilde ortaya çıkar.

İnsan öğrendiği, anladığı zaman sakinleşir. Kendini böyle eğitir, insan böyle eğitilir.

Eğer bir çocuğa hırsızlığın, cezasının cehennem olduğu veya 10 sene hapis yatmak olduğu için kötü bir şey olduğunu öğretirsen, olmaz.

Bir gün, bir an hatta, isyan ettiğinde ya da umudu tükendiğinde hırsızlık da yapar, daha fenasını da...

Ama hırsızlığın aslında ne demek olduğunu öğretirsen onun hiçbir haksızlığa eli varmaz artık!

Ha, önce insan olsun da...

Sonra ister siyaset yapsın ister kendisini dine versin fark etmez...

Anlatmak istediğim bu kadar basit aslında.

Anlatıyorum da...

Kime?