Onunki, binlerce belki daha fazla kadının yaşadığı hikâyelerden biri... O kadar rutin... Saçmalıklarla, yanlışlarla dolu ama...
Kocaman bir “Aferin”i de hak ediyor.
Hatta birkaç aferini birden... Niye mi?
Bütün aferinler, kendisinin yazdığı hikâyenin içinde...
- “Ben çok âşık oldum. Gözümün önünde beni ilk almaya geldiği andaki görüntü hâlâ duruyor ve bunu yazarken bile suratımda salak bir gülümseme var.”
(Belli ki “güzel” sevmişsin, aferin!)
“Ama o çok sevdiğim, üzerine titrediğim, sevişirken titrediğim adam meğer tüm hayatını, hayatımızı bir yalan üstüne kurmuş. E ben de bunu yemek istemişim elbet...”
(E, yani! Bir adamın evli olup olmadığını anlamak en fazla 3 dakika alır! Ama kendini bildiğin için, aferin!)
“Ancak 1 sene sonra bana “evli” olduğunu itiraf etti, bunun üzerine 7 ay inişli çıkışlı bir ilişki yaşadık.”
(7 ay fazla ama en azından elinden geleni yaptığın ve daha fazla uzatmadığın için, aferin!)
Çivi çiviyi söker
“Ben onu fiziksel olarak aldattım, intikam alıyordum kendimce... Neyin intikamıysa bu??”
(Daha neyin intikamı olacak? İyi yapmışsın, kendini eşitlemişsin, metres olmadığın için aferin!)
“Sonuç: “Ben seni bekleyemeyeceğim artık” dedim ve bitirdim bu ilişkiyi.”
(Oh be! tabii ki bitirdiğin için, aferin!)
“Seviyor musun derseniz, ölüyorum derim. Fotoğrafına bakıp, o fotoğrafı öpüp koklayıp uyuyorum, ama...”
(İyi ki bir ‘ama’ var, yoksa aferin yok!)
“Ama yeni bir erkek arkadaş yaptım bile! Niye? Çivi çiviyi söker. Niye? İşte o kadar güçsüzüm.”
(‘Güçsüzüm’ kısmına kadar koca bir aferin! Oturup ağlasan güçlü mü olacaktın?)
“Ben çok saf, temiz bir âşıktım, beni kirlettiler desem. Güleriz hep birlikte k.çımızla bana değil mi?”
(Güleriz... Hep birlikte katıla katıla güleriz hem de! Komik olduğundan değil de, sinirimiz bozulduğundan herhâlde! Belki her şeye rağmen böyle hissettiğimiz için! Acaba her şeye, bütün yaşadıklarımıza rağmen hâlâ saf ve temiz miyiz? Neyse yaa... Güzel güldüğümüz için, hepimize aferin!)
Ayılmaya başlarken
“Kişi ne yapıyorsa kendi yapıyor! Hâlâ o’nu çok seviyorum. Ama ben yarattığım ‘O’ kişiyi seviyorum.”
(Hıh! Ayılmaya başladığın için, aferin!)
“Ellerimle yarattığımı, ellerimle bozmak işime gelmediği için acı çekiyorum güya... “
(O “güya”ya, aferin! Aslında acı çekmediğini anlamak üzeresin, bir daha aferin!)
“Kendimize bile yalancıyken, ne aşkından bahsediyoruz biz...”
(Tam da bunu anlatıyordum. Yalancı olduğunu anladığın için, aferin!)
“Niye yazıyorum? Bilmiyorum... Yok, aslında biliyorum; pohpohlanmak için, “Aferin Kızım” demeniz için...”
E, “aferin“lere doymuşsundur herhalde...
Not: Bak, adama dönersen, rezil oluruz, ona göre:))
Aferin sana!
Haberin Devamı
