Komşuya destek önerisi

İki haftadır milli gelire ve kriz karşılaştırmasına takıldık. Gündemi ihmal ettik. Veriler hızla birikti. Her gün yenileri açıklanıyor.

Sıkıştım. Aslında sözüm bitmedi ama biraz ara veriyorum.

Bugün Para Politikası Kurulu faiz kararı için toplanıyor. Faizin değişmesi beklenmiyor. Yarın ise Başkan Yılmaz krizden çıkışta uygulanacak politikaları hakkında bir açıklama yapacak.

İkisi de önemlidir. Merkez Bankası yavaş yavaş kritik bir yol ayırımına geliyor. Önümüzdeki birkaç ay içinde ekonominin kısa ve orta dönemde performansını etkileyecek kararlar almak zorundadır. Tercihlerini çok merak ediyorum. Elimde pertavsız, bekliyorum.

Ağaçtan düşen bilir

Nihayet euro bölgesi ortakları Yunanistan’a yardım elini uzattı. Dün medyaya yansıdı. Sadece genel çerçeve biliniyor. 30 milyar euro ortaklardan, 15 milyar euro IMF’den, toplam 45 milyar euro deniyor. Faiz yüzde 5, vade 3 yıl olacakmış.

Daha önce Yunanistan’a ciddi bir desteğin zorunlu olduğunu yazdım (23/3/2010). Nedenlerini anlattım. Diğer euro ülkelerinin gereğini yapmaktan kaçamayacaklarını belirttim. Biraz gecikme ile de olsa sağduyu galip geldi.

Bir felaketin getirdiklerini daha önce benzerini yaşamış insanların en iyi kavradığını anlatan çok sayıda özdeyiş vardır. Birini ara başlığa çıkarttım. 2000’lerin başında biz de çok ağır bir mali disiplin cenderesinden geçtik. Anlamını biliyoruz.

Aklıma bir soru takıldı. Acaba Türkiye bir şeyler yapabilir mi? Düşündükçe, bu zor günlerinde komşuya destek olmanın hiç de fena bir fikir olmadığını gördüm. Önermeye karar verdim.

Türkiye hazırlanan pakete katılabilir. Doğrudan hükümetler arası bir çözüme gidebilir. Merkez Bankası 70 milyar dolar döviz rezervinin onda birini yüksek faizli Yunan tahvillerine yatırır. Hazine zarar garantisi verir ve faiz farkını alır. Neden olmasın?

Bir taşla çok kuş

Türkiye bu destekten çok kârlı çıkar. Uzun bir liste oluşturdum. Hepsini yazmaya yerim yetmez. Sadece birkaçına değiniyorum.

Sıkıntıya düşen bir komşusuna destek olmak Türkiye’nin “bölgenin en büyük ülkesi” söylem ve iddiası ile uyumludur. Ermenistan’dan Suriye’ye, çevre ülkelerine güvence verir. Kıbrıs’ta Rumların direncini kırmaya katkısı olur.

AB ile ilişkilerde önemli avantajlar getirir. Türkiye karşıtları açısından kelimenin tam anlamı ile bir güç gösterisidir. Türkiye’nin Avrupalılığının kanıtıdır. Tam üyeliği çoktan hak ettiğine işarettir.

Gelelim içeriye. Özellikle “IMF lobisini” çok üzecektir. Daha dün “IMF’siz olmaz” diyorlardı. Dış desteksiz yaşayamaz denen ülkenin komşusuna destek vermesini nasıl açıklayacaklar? İşleri zor duruyor.

Ya mali piyasaların huzuru kaçarsa? Keşke! TL’nin değer kaybı sanayinin içte ve dışta rekabet gücünü artırır. Demek ki tek ciddi risk öbür uçtadır. Yani mali piyasaların kararı beğenmesidir. Ne yapalım; o zaman döviz kuru için başka çözümlere gidilir.

Türkiye bu tarihi fırsatı kullanmalıdır. Benden önermesi...