Veriler durgunluk diyor!

Pazartesi günü açıklanan Eylül ayı sanayi üretimi bir önceki yılın Eylül ayına göre yüzde 5.5 geriledi. Ağustos ayındaki gerileme de yüzde 4.1 olarak revize edildi. Beklentilerin çok altında gelen rakamda ihracata yönelik sektörlerdeki gerileme dikkat çekici.

Tekstildeki düşüş yüzde 17.6, metal sanayiinde yüzde 4.5 ve otomotivde yüzde 1.7’lik düşüş yaşanmış durumda. 22 alt sektörden 17 tanesinde düşüş var. Kurun sağladığı avantaja rağmen, Avrupa bölgesindeki daralmanın tahminlerden önce ve en fazla bizi etkilediğini gösteriyor. Bu yılın ikinci çeyreğinde ortalama yüzde 3.1 yükselen sanayi üretimi, üçüncü çeyrekte yüzde 2.1 daralarak 2001 yılının dördüncü çeyreğinden bu yana ilk kez “çeyrek bazında” da gerilemiş durumda. Geçtiğimiz yıl Ekim ayında yüzde 83.1 olan kapasite kullanımı, bu yılın Ekim ayında yüzde 76.7 olarak açıklandı. Asıl çarpıcı gerileme otomotiv sektöründen geldi. Üretim bazında Ekim ayındaki gerileme yüzde 20.5 azalırken, otomobil satışları yüzde 39.2 düşmüş. Bunların hepsinin gayri safi milli hasılamızın yüzde 5.5’inden fazla cari açık verdiğimiz, 2008’in ikinci çeyreğinde ancak yüzde 1.9 büyüyebildiğimiz (üçüncü çeyrekte buna bile ulaşamayacak gibiyiz!) bir zamanda yaşanıyor olması gelecek için oldukça karamsar bir tablo ortaya çıkarıyor. Son veriler, durgunluğa doğru yol aldığımızın açık göstergeleri.

Neredeyse son bir yılda reel sektör bu sorunlarını dile getirmeye, çözüm aramaya çalışırken kurlar sayesinde oluşan “sanal başarı” hükümetin gözlerini kamaştırdı, gerçekleri görmesini engelledi! İş alemi bunları dile getirmeye çalıştıkça hükümet duymazdan, görmezden geldi. Mayıs’ta biten IMF programının yerine hükümet “ayakları yere basan bir program” ortaya koy(a)madı. IMF ile yeni bir program yapılsın talepleri, “ümük sıkma” ve “yerel yönetimlere aktarılacak kaynaklardaki anlaşmazlık” arasında kaynadı gitti. Tam bu noktada popülist söylemler ve yerel seçimler uğruna MB’yi faiz indirmeye zorlamak gibi “kolaycılığa” kaçılmaması gerekir.

Son 5-6 yıllık dönemde MB’nin en azından 300 baz puan (yüzde 3) gereğinden yüksek faiz verdiğine inanan ve “işlerin yolunda olduğu” günlerde her fırsatta Merkez’in faiz indirmesi gerektiğini söyleyen ben mi faizler inmesin diyorum? Bugünlerde faizler inmesin demem gelinen noktada gereksiz fon çıkışına tahammülümüzün olmamasından... Yoksa faizler halen daha yüksek, ama indirimin ne yeri ne de zamanı!