Okulların ilk gün klasikleridir... Anne babalar okula gitmek çocuklarıyla ne yapacaklarını şaşırırlar. Bir yandan çocuk üzülmesin isterler ama diğer yandan da okula bir an önce alışmasını arzu ederler. Önce çocuğun bu tavrının nedenini anlamaya çalışın...
Okulların açılmasıyla birlikte Ayşe’nin şikayetleri de başladı:
“Anne karnım ağrıyor.”
“Anne bugün gitmesem olmaz mı?”
“Tamam giderim ama sen de gel.”
“Ben evde kalmak istiyorum.”
Ayşegül, sabahları ağlayıp duruyor, olur olmaz her konuda şikayet üretip duruyor, sonu gelmeyen bahaneler uyduruyor, bağırıp çağırarak okula gitmek istemiyor. Annesi de kimi zaman endişe, kimi zaman çaresizlik, kimi zaman da öfke duyguları eşliğinde, onun bu huysuzlukları ile başa çıkmaya çalışıyor. Sabahları, önce ikna edici konuşmalar yapıyor; baktı ki olmuyor, sesinin tonunu yükseltiyor; yine olmayınca çaresizlikten ağlar bir tonda yalvarıp duruyor.
Benzer sahneleri yaşayan ya da bu sahnelere şahit olan çoktur. Okulların ilk gün klasikleridir. Anne-babalar, çoğu zaman ne yapacaklarını şaşırıp kalırlar. Bir yandan çocuklarının üzülmesini istemezler ama diğer yandan okula da bir an önce alışmasını isterler. Sonuçta, neyin doğru neyin yanlış olduğu ile ilgili kafa karışıklığı yaşayıp çocuğun tepkileri karşısında bocalayıp dururlar.
Çocuklar neden okula gitmek istemezler?
Anaokuluna ve ilkokul birinci sınıfa başlayan çocukların bazılarında okula gitme konusunda sorunlar yaşanabilmektedir. Bunun çeşitli nedenleri olabilir:
- Yeni durumlara uyum sağlama zorluğu. Bazı çocuklar, bir ortamdan başka bir ortama geçişte, yeni insanlarla tanışmakta, yeni bir faaliyete geçişte zorlanabilirler.
Çocuk bu durumu bir çok alanda yaşıyorsa, bu onun kişilik yapısı ile ilgili bazı ipuçları verebilir.
- Okulla ilgili geçmişte yaşadığı ya da duyduğu olumsuzluklar. Daha önce gitmiş olduğu bir okulda onu rahatsız eden şeyler yaşamış ya da arkadaşlarından, büyüklerinden okulla ilgili hoş olmayan hatıralar dinlemişse, bunların etkisinde kalmış olması olasıdır.
- Bir kardeşin dünyaya gelmiş olması. Yakın bir zamanda kardeşe sahip olan çocuklar da okula gitmek istemeyebilir. Buradaki asıl sorun, okula gitmemekten daha çok evden ayrılmak istememektir. Çoğu çocuk kardeşini kıskanır ve annesinin kendisini okula bırakıp kardeşiyle ilgilendiğini düşünür. Bu da bir çocuk için endişe verici bir durumdur. O nedenle, okula gitmek yerine evde kalmayı isteyebilir.
- Anneye bağımlılık. Okula gitmek istemeyen çocukların anne-babaları, bu durumun sebebini çoğunlukla okulda ararlar. Okulda yaşadığı bir olumsuzluğun buna neden olmuş olabileceğini düşünürler. Oysa, çoğu zaman okula gitmek istememenin altında, özellikle anneye bağımlılık yatabilmektedir. Bu çocuklar genellikle anne ile uyurlar. Annenin ona sağladığı konforlu alandan uzaklaşmak istemezler. Çocuğun anneye bağımlılığının altında da, annenin çocuğa bağımlılığının yattığını söyleyebiliriz. Bir anlamda, bu anneler, bilinç dışı bir şekilde çocuklarını kendilerine bağımlı hale getirerek, kendilerini değerli hale getirirler.
ÇOCUKLARINZA KARŞI SAKİN OLUN, TELAŞLANMAYIN
- Çocuk okula gitmek istemezse; Sakin olun. Telaşlanacak bir durum yok. Okula gitmek istemeyen tek çocuk sizin çocuğunuz değil. Neredeyse okula alışmayan çocuk da yok. Sadece biraz zamana ihtiyaçları var.
- Öğretmenle yakın bir işbirliği kurun. Çocuğunuzu ve yaşadıklarınızı öğretmeni ile paylaşın. Bundan sonra, öğretmenin tecrübelerine güvenin ve o ne derse öyle hareket edin. Unutmayın ki, öğretmenler bu tür durumlarla çokça karşılaşmışlardır.
- Çocuğunuzun duyguları ile empati kurun.
- “Okul yerine evde kalmak istediğinin farkındayım.” Bu tür empatik ifadeler, onun yaşadığı duygunun farkında olduğunuzu ona gösterir.
Okula gitmek istemediğinde, “Tamam, öyleyse bugün evde kal.” demeyin. Kesinlikle, okula gitmesinde kararlı olun.
