Kunut’u bilmeyen ne okumalıdır?

SORU: İki yıl önce namaza başladım. Dualardan eksiklerim var. Ayetelkürsi ve kunut dualarını bilmiyorum. Ezberlemek için çok uğraştım ama beceremedim. Tesbihata başlamadan önce ayetelkürsiyi bilmiyorsak vitir namazında kunut duası yerine ne okuyabiliriz? (Bayram Alpağan)

CEVAP: Tesbihattan önce ayetelkürsi okumak ne farzdır, ne sünnettir. Sadece eskilerden kalma bir gelenektir, âdettir. Okumak sevaptır ama okumasanız eksiklik olmaz. Namazdan sonra sünnet olan sadece “33 kere subhanallah, 33 kere elhamdü lillah, 33 kere de Allahu ekber” demektir. Bunları söylediniz mi sünneti yerine getirmiş olursunuz. Ayetelkürsi okumanız gerekmez. Ama ille okumak istiyorsanız bir Kur’ân meali alın. Bakara Suresi’ni açın. 255’inci ayet ayetelkürsidir. Mealden onun anlamını okursunuz. Aynı şeydir. Kunut duasını bilmiyorsanız, onun Türkçe anlamını okuyun.

Hz. Ayşe’den gelen hadis

Doğru görüşe göre vitir, sünnettir. Tek rekâtlı namazdır. Bir rekât da, üç rekât da, beş rekât da kılınabilir. Peygamber Efendimiz’in, vitrn birinci rekâtında Fatiha’dan sonra sebbihisme rabbikel-alâ, ikinci rekâtında kul ya eyyuhal-kafirune, üçüncü rekâtında kul huvallalhu ehadi okuyup üçüncü rekâtın rükûundan önce kunut ettiği, Hz. Ayşe’den gelen hadiste ise üçüncü rekâtta kul huvallahu ehad ve muavvizeteyn okuduğu da rivayet edilmektedir. Anlaşıldığına göre Peygamberimiz bazen öyle bazen böyle yapmıştır. Her iki hadisle amel etmiş olmak için vitrin üçüncü rekâtında bazen kunut yerine muavvizeteyn okunması iyidir.

Avuçlarını göğe doğru açar

Ama böyle yapmak vacib değildir. İki rekât kıldıktan sonra oturulur. Yalnız tehiyyat okunur. Üçüncü rekâtta kalkınca subhaneke okunmaz. Fatiha ve sureden sonra eller kulaklar hizasına kaldırılıp tekbir alınır. Yana salınmadan bağlanır. Ayakta kunut duası okunur. Ellerin bağlanması İmam-ı Azam’a göredir. İmam Ebu Yusuf, İbn Mesud’un yaptığı gibi ellerini göğsüne kaldırır, avuçlarını göğe doğru açar, öyle kunut ederdi. Çünkü kunut duadır. Dua halinde ellerin açılması uygundur. Kunutu unutup rükûa vardıktan veya başı rükûdan kaldırdıktan sonra hatırlayan kimse ne rükûda, ne de rükûdan doğrulduktan sonra kunut etmeyip selamdan sonra yanılma secdesi yapar.