Haberin Devamı
Fransa’da devlet başkanı seçiminde sürpriz olmadı, Sosyalist Parti’den François Hollande 4 puana yakın bir farkla seçildi. Hollande’a Komünist Parti’yle birlikte diğer sol partiler ve çevreciler de oy verdi.
Sonuç açıklandıktan bir süre sonra Paris’in Bastille alanında bir kutlama yapıldı ve Fransa’nın yeni başkanı konuştu.
Kravatının düğümü kaymıştı, çok heyecanlıydı, sahneye yanında “kız arkadaşı” ile çıktı; seçilişini, eski “kız arkadaşı” Ségolène Royal ile kucaklaşarak kutladılar. Ségolène Royal geçen seçimde Sosyalist Parti’nin adayı olmuş ve Sarkozy’ye karşı kaybetmişti.
Hollande’ın konuşması esas olarak bizim “balkon konuşmaları” gibiydi, somut olarak “halka kemer sıktırma” politikasının değişeceğini söyledi.
Kampanya sırasında son krizin faturasının alt sınıflara ödetildiğini, seçilirse faturanın varlıklı sınıflara yükleneceğini vaat etmişti.
Meclis çoğunluğu halen Sarkozy’nin partisinde olduğundan kendi politikalarını izleyebilmesi için gelecek genel seçimde çoğunluğu elde etmesi gerekiyor.
Hollande’ın konuşmasında bir cümle dikkatimi çekti, Fransa’nın yeni başkanı “normal bir başkan olacağım” dedi.
Kravatı kaymış yeni başkanın “normal” sıfatını kullanmakla öncelikle ‘Sarkozy gibi olmayacağım’ demek istediğini düşünebiliriz.
Kartal bakışlı ve parmağı havada bir başkan olmak istemediğini de varsayabiliriz.
Hollande’ın boyu uzun değil, oldukça “efendi” bir görüntüye sahip.
Fransa’nın her kentinin her sokağında Hollande’a benzeyen birkaç “normal” kişi görülebilir.
Sarkozy’nin kabarttığı ırkçı havayı değiştirmesi ekonomi politikalarını değiştirmesinden daha kolay olacaktır.
Kendisi için “normal başkan” dediği konuşmada hiçbir düşmanlık ya da intikam duygusuyla hareket etmeyeceği sözünü de verdi.
Kaşları çatık değildi, parmağı da havada değildi.
Belki önceki gecenin heyecanı içinde artık dünyanın en kuvvetli şahsiyetlerinden biri olduğunun hâlâ farkında değildi.
Yine Sarkozy’yi anarsak, o daha ilk anda bakışlarını kartallaştırmış, parmağını kaldırmıştı, dört yıl boyunca da indirmedi.
Hollande’ın da bakışları değişir, parmağı havaya kalkar ve giderek daha uzun süreler o parmağı sallarsa “normal bir başkan” olma sözünü tutmamış olur.
Ama “normal” kalırsa Fransızlar için de dünya için de daha iyi olur.
