Kürt meselesiyle ilgili her türden “müzakere” kavramı ortaya çıktığında bitmez tükenmez bir “muhatap” tartışması da kaçınılmaz olarak peşinden geliyor.
Muhatap, “konuşulması mümkün olan” diye tarif ediliyor.
Tabii bunun için önce konuşmayı istemek, masaya oturmayı istemek ve çözümün buradan çıkacağına inanmak gerekiyor.
Ankara’nın son ve “en yeni” olarak aktarılan stratejisinde “muhatap” kelimesinin karşısına çok açık olmasa da “yasal siyaset” yazıldığına ilişkin bilgiler aktarılıyor.
Buradaki “yasal siyaset”in Ankara için ne anlama geldiğini araştıracak olursak, altına herhangi bir isim ya da örgüt adı yazma imkânı olmadığını görebiliriz. Uzun süredir sürekli kovuşturma altında olan ve PKK-KCK’nın talimatlarıyla hareket etmekle suçlanan BDP’yi “yasal siyaset” olarak görüyorsanız bugüne kadarki suçlamalarınız düşmek zorunda olduğu gibi KCK operasyonlarının temel mantığı da boşa düşmüş olur.
“Muhatap”ın kendi istediği türden olması tabii ki herkesin tercih edeceği bir durumdur. Ama örneğin Kürt meselesini bölgesel boyutuyla ele aldığımızda, Ankara’nın uzun süre Kuzey Irak’ta Barzani’yi muhatap kabul etmemeye çalıştığını da hatırlamak gerekir.
Ayrıca, Suriyemeselesinde Kürtler de bir unsur olarak ortaya çıkmışlardır ve Suriye’nin Kürt nüfusu üzerindeki etkinliği PKK ile yakın ilişkide olan bir örgüt elinde tutuyor. Yarın Suriye masası kurulduğunda, eğer o masada Ankara olacaksa karşıda oturanlar arasında söz konusu örgütten temsilciler olacaktır.
Bu duruma nasıl gelindiğini istediğimiz kadar tekrar edelim, PKK’nın etkinliğini sağlamak ve sürdürmek için kullandığı yöntemleri teşhir edelim ama şu anda bir gerçeği kabul etmeden herhangi bir ilerleme sağlamak çok zordur.
Kürt siyasetini oluşturan bütün unsurlar ne zaman “muhatap” denilse hep aynı yönü işaret ediyor. İşaret edenlerin kimilerinin gönülsüz olması da gerçeği değiştirmez.
Bu savaş bitirilecekse, şu anda muhatap kimlerse onlarla, tabii ki adaba uygun yöntemlerle görüşülerek bitirilebilir.
“Muhataplar”ın buna mecbur kalmasını sağlayacak temel unsurun da demokratik reformların pazarlık konusu edilmeden gerçekleşmesi olduğunu, sadece savaşın devamından çıkarı olanlar bilmiyor.