Kitaba kötü muamele

Haberin Devamı

Toplumsal gelişmeyle ilgili birçok istatistik açıklanıyor. Önemli ilerleme sağlanan bir alan da kitap yayını. Basılan kitap sayısı ve çeşidi her yıl ciddi miktarlarda artıyor.

Kitap okuyan da artıyor, ama kitaba kötü muamele durumu değişmiyor.

Kuşkusuz toplumun en karanlık günlerindeki kadar çok kötü muamele olayı yok, ama konu kitap olunca kötü muamele ya da soruna eğilme yerine kenarından geçme tavrı bir anda hortlayıveriyor.

Ekranda “kamu duyurusu” adı verilen birçok kısa filmle sigaranın zararları anlatmak devletin aklına geliyor, ama kitaba kötü muameleyi sıfırlayacak bir çalışmaya gitmek kimsenin aklına gelmiyor.

“Sakıncalı neşriyat” kavramı devletin ve toplumun genlerinden hâlâ atılmış değil. O yüzden de kitap okurlarının artması, gençlerin, çocukların erken yaşlarda okur olmaları için ciddi ve sürekli kampanyaların yapılması söz konusu bile olamaz. Böyle kampanyaları yapması gerekenlerin zihinlerinde “zararlı kitap” olabileceği kanaati çakılmış durmaktadır.

***


Gençleri kitap okumaya yönlendirince, ya gidip “zararlı” yayınları da okurlarsa, kuşkusu yüzünden devlet ve hükümetler böyle işlere girişmez. Zararlı kitap okuyacağına hiç okumasın zihniyeti bu kadar kuvvetli olunca da hâlâ kitaba kötü muamele yapılır, kitap suç delili olarak görülür, hâlâ kitap toplatmaya kalkan savcılar yargıçlar çıkar.

Kitaplığı bulunmayan okul sayısını bilmiyoruz, ama okul kitaplıkları kurabilmek için hâlâ kitaba inanan öğretmenler uğraşıyor.

İlgili bakanlıklarsa her okula bir kitaplık kurulması için çalışmayı düşünmezler. Dolayısıyla hükümetlerin “şu kadar zamanda ne çok tesis açtık” övünmelerinin içinde kitaplık sayıları asla yer almaz.

“Bizim dönemimizde basılan kitap sayısı şu kadar arttı” diye övünen bir başbakan görülmemiştir. Dolayısıyla “benim dönemimde tek bir kitap toplanmadı” diyebilen bir başbakan da hiç olmamıştır.

Devletten, siyasi iktidarlardan kitaba kötü muameleyi sıfırlamalarını beklemek, toplumsal gelişmelerin tümünün temellerinin sağlamlaşmasını istemektir. Sadece her okulda değil, her evde bir kitaplık olduğu zaman bununla övünecek siyasiler de olacaktır.

DİĞER YENİ YAZILAR