Yıl sona ererken Aslı Erdoğan ile Necmiye Alpay’ın tahliyeleri çok iyi bir haber oldu.
Uzun süredir kötü haberlerle kıvranırken bu kez ciddi bir ferahlama hissettik.
Necmiye Alpay ile Aslı Erdoğan’ın bu kadar tutuklu kalmış olmalarının hukuki bir açıklaması da yok, manevi açıklaması hiç yok.
İlerde de olmayacak. Bunu bir utanç durumu olarak hatırlayacağız, kimimiz de bir “kaza” diye geçiştirmek isteyecek. Ama herkes emin olsun savunan olmayacak.
Bir ara, tutuklamanın ülkemizde bir ceza gibi kullanıldığından hepimiz çok şikayetçiydik.
Türk yargısının bu refleksinin çağdaş hukuk ilkelerinde yeri olmadığına çok geniş bir katılımla karar verdik. Buna katılmış ve desteklemiş olanların bazılarının da bugün sessiz kalmaları da hatırlanacaktır.
Aslı Erdoğan ile Necmiye Alpay’ın tahliyelerinin arkası geldiği zaman, içinde bulunduğumuz sisli alandan çıkışımızın başladığını da düşüneceğiz.
Ahmet Altan’ın, Şahin Alpay’ın, Mehmet Altan’ın, Nazlı Ilıcak’ın ve diğerlerinin hapisten çıkmalarının küçük bir azınlık dışında herkesi memnun edeceğine Ankaralılar emin olabilirler.
Bunun Ak Parti’deki bir azınlık dışında onay görmediğine de emin olabilirler. Ak Parti’de demokrasi misyonunu ciddiye alan kurucu kuşağın da bu durumdan epeyce rahatsız olduğuna da emin olabilirler.
Hilmi Yavuz gibi bir şairin, yazarın tek evine el konulmasının hiçbir hukuk ve adalet kavramına sığmadığını görmemek de mümkün değildir.
Aslı Erdoğan ve Necmiye Alpay’ın hapisten çıkmaları bir ışıktır, büyümesi gereken bir ışık. Devam.
Yeni yılınız kutlu olsun
Dileğimiz sorulunca büyük şeyler isteriz.
Barış isteriz.
Bütün mağdurların mağduriyetlerinin giderilmesini isteriz.
Bütün haksızlıkların sona ermesini isteriz.
Ankaralıların, Ankara körlüğünden kurtulmalarını istiyoruz.
Yine istiyoruz. İstemek umutları yeşertir, hayata bağlar, diğer insanları da düşünmemizi sağlar.
Daha iyi bir yıl istiyoruz.
