Unutulmaz bir fotoğraf karesiydi. Dün tekrar gördük. Hrant Dink’in katilinin eline bir Türk bayrağı verilmiş, iki yanında iki emniyet görevlisi. Birinin yüzündeki gülümseme, katille kurduğu “empati”yi anlatıyor...
Hrant Dink’in katilinin yakalanmasından hemen sonra Samsun’da terörle mücadele şubesinin çay ocağında çekilmiş o fotoğraf karesindeki keyifle gülümseyen emniyet görevlisi ve diğer kamu görevlileri suç işlediklerini düşünmüyorlar.
Herhalde belli eğitimlerden geçmişlerdir, fakat ona rağmen bu cinayetin ülkelerine, halklarına “faydalı” olduğunu düşünüyorlar. Bu cinayetin Türk halkının kaderini karartan, Türk halkına büyük kötülüğü dokunan icraatlardan birisi olduğunun farkında değiller.
Kin ve nefret suçlarının doğal karşılandığı bir dünyada bulunduklarından işledikleri suçun farkında değiller. Bunun suç olduğu onlara anlatılmamış. O kadar anlatılmamış ki yüzünde o zafer gülümsemesini taşıyan emniyet görevlisine sadece bir günlük maaş kesme cezası verilmiş, idare mahkemesi o cezayı da iptal etmiş...
Katille kurduğu “empatiyi” o gülümsemesiyle tarihe geçiren emniyet görevlisinin bütün terfilerini aldığını ve son olarak Malatya Emniyet Müdür Yardımcılığı’na atandığını dünkü Radikal’in haberinden öğrendik. Üstleri o fotoğraf karesini önemli bulmamıştı, idari yargı ise bunda hiçbir suç unsuru görmemişti. Herhalde onlar da cinayete fiilen iştirak ettiklerinin, ülkelerine ve halklarına yaptıkları kötülüğün farkında değillerdi.
Onlar da farkında olmayınca, farkında olmaları sağlanmayınca, geçtiğimiz günlerde yapılan Hocalı katliamını protesto mitingindeki fotoğraf karelerine geldik!
Bazı gençler Hrant Dink’in katili kılığına girmiş geziniyordu ve “hepiniz Ermenisiniz hepiniz piçsiniz” pankartı açılıyordu.
Mitinge katılan siyasiler “kaldırın bu pankartları” diyemediler. Ya demek istemediler ya da demeye cesaret edemediler.
Hocalı katliamının da Hrant Dink cinayetinin de birer insanlık suçu olduğunu, insan olmanın gereğinin ikisine de karşı çıkmak, ikisinin de bir daha yaşanmaması için çalışmak olduğunu anlatmadılar.
Bu insanlık suçlarına, bu cinayetlere toplu teşvik hâlinin son icraatı da o fotoğraf karesindeki gülümsemenin cezalandırılması değil ödüllendirilmesi oldu.
Yazıktır. Bu halka yazıktır.
