Rusya elçisine suikast için Ankara FETÖ’yü işaret etti. Suikastçının canlı yakalanmamasının gerekçesi de üzerinde bomba olma ihtimali olarak açıklandı.
Bundan sonra “pardon FETÖ değilmiş” denilmeyeceğine, “hemen öldürülmesini araştırıyoruz” açıklaması olmayacağına göre soruşturma bitmiştir.
Bitmiştir, böylece benzer durumlarda olduğu gibi bir parmak ilerleme sağlanmayacağı da en baştan kesinleşmiştir.
Uğur Mumcu cinayetinin üzerinde yirmi küsur yıl geçti bir parmak ilerleme olmadı. Gelen giden siyasi iktidarlardan biri bile “duvardan bir tuğla” çekmeye kalkışmadı.
Tahir Elçi cinayeti herkesin gözü önünde gerçekleşti, soruşturma bir parmak ilerlemedi. İlerlemediği gibi var olan deliller de ortadan kayboldu.
Çok uzaktan çok yakına geldik, ama bu tür siyasi suikastların hiçbirinin aydınlatılmamış olması gerçeği değişmedi.
Hiram Abas’ı da hatırlayalım, onunla ilgili soruşturma da bir parmak ilerlemedi, kapandı gitti.
Hrant Dink cinayeti soruşturması ise ilerlemeye başladı. Ne zaman? FETÖ’ye bağlanma durumu ortaya çıkınca ilerlemeye başladı.
Rus elçisini öldüren polisin, ateş ettikten sonra Arapça bir şeyler söylemesi ve Tekbir getirmesinin mizansenin bir parçası olup olmadığını da bilmiyoruz.
22 yaşındaki polisin, böyle bir suikastı, sadece FETÖ bağlantısı dolayısıyla, kendi başına planlayıp gerçekleştirmiş olması üzerine ne kadar kafa yorsak nafiledir.
Diğerlerinde olduğu gibi bu suikastın soruşturmasında da bir parmak ilerleme beklemek saflıktır.
Suikastçı polis eğer FETÖ mensubuysa, 15 Temmuz darbe girişimi dışında FETÖ mensupları da ilk kez ellerini doğrudan kana bulamış olmaktadır.
FETÖ, Gülen Cemaati olarak ortaya çıkıp gelişirken, bir “ılımlı İslam” projesiydi ve mensuplarının siyasi cinayetlere karışması akla hayale sığmazdı.
Böyle bir “ılımlı İslam” projesi ve örgütlenmesinin büyük güç oyunlarının piyonu, istihbarat örgütlerinin tetikçisi olması üzerine de düşünmek gerekiyor. DEAŞ, El Nusra gibi örgütleri geliştirenlerin Gülen Cemaati’ne yatırım yapmış olmaları da mantık dışı gelmiyor.
