Son günlerin şüphesiz en çok sorulan sorusu, “Bunca yıldır toplanan deprem vergileri nerede? Bu kaynağa ne oldu?”
Cevap nihayet geldi dün.
Maliye Bakanı Mehmet Şimşek, deprem vergilerin sağlık, eğitim, duble yollar gibi 74 milyonun ihtiyacını karşılamak için kullanıldığını söyledi.
99 Marmara Zelzelesi sonrası ‘deprem vergisi’ adı altında ödediklerimiz şunlar:
Özel İletişim Vergisi, Ek Motorlu Taşıtlar Vergisi, Ek Gelir Vergisi, Ek Kurumlar Vergisi ve Ek Emlak Vergisi.
Pekiyi bütün bu kalemlerden, bugüne kadar toplanan miktar ne kadar?
Bu sorunun yanıtını, ülkenin Maliye Bakanı dahi veremiyor.
Ancak Mehmet Şimşek’in “sadece sağlık harcamalarına ve sadece bir yıl için 44 milyar lira aktarıldığını” söylemesi dikkat çekici.
Yine Bakan Şimşek’in açıklamasında yer alan eğitim ve duble yollar gibi kalemlere de hatırı sayılır oranda kaynak aktarıldığını düşünürsek, 12 yıl içinde deprem vergisi adı altında çok ciddi bir meblağ toplandığı sonucuna varmamız zor olmasa gerek.
Maliye Bakanı “Toplam miktara bir bakmam lazım” cümlesini sarf ettiğinde çevremdeki herkes aynı soruyu sordu: “Bakkal bile defter tutuyor, nereye, kime ne verdiğini biliyor. Devlet nereden ne geldiğini, nereye ne harcadığının hesabını bilmiyor mu?”
Ben ise Bakan Şimşek’in o an için hazırlıksız yakalandığını düşündüm.
Bürokratlarından ister, rakamları alır ve kamuoyu ile paylaşır. Büyük mesele değil.
Ama kanımca asıl önemlisi şu:
Tamam deprem gerekçesiyle toplanan vergilerden sağlık, duble yol ve eğitim alanlarına kaynak aktarıldı.
Peki, ‘deprem vergileri’nden toplanan paralardan ne kadarı ‘deprem’ ile ilgili konulara harcandı. Ya da hiç harcandı mı?
Maliye Bakanı Mehmet Şimşek’in vereceği(ni umduğum) rakamlar arasında en çok merak ettiğim, en önemlisi bu bölüm gibi geliyor bana.
Dinar’daki zelzele, Senirkent’teki sel felaketi ve Marmara depremi gibi birçok büyük afet sonrası o bölgelerde görev yapmış, o ortamı çok yakından bilen bir gazeteci olarak Van’da canıyla uğraşan hepinizin acısını yüreğimde hissediyorum...
Hepimiz, gücümüz yettiğince el uzatıyor, omuz veriyoruz size.
En çok da ilk dakikadan bu yana orada, sizin yanınızda hem acınızı paylaşan hem de sesinizi tüm ülkeye ve dünyaya duyuran meslektaşlarımız...
Van Merkez’de, Erciş’te, köylerde görev yapan muhabirler, kameramanlar, fotomuhabirleri, ulaştırma görevlileri, ‘sizin için’ oradalar.
Tarifsiz acınızın etkisiyle zaman zaman öfkelenebilirsiniz. Ama lütfen unutmayın ki (aralarından münferiden hata yapanlar çıksa da) o insanların geçtiği haberler sayesinde gideriliyor birçok aksaklık. Onların görüntüleri, sesleri, fotoğraflarıyla artıyor toplumsal duyarlılık. Yardımların katlanmasında o arkadaşlarımızın payı büyük.
Televizyon ekranlarında gördüğünüz ‘kerameti kendinden menkul’ bazılarının sözlerine gelince...
Kızmanız doğal. Ancak hesabı oradaki ‘haberci’ arkadaşlarımıza kesmeyin lütfen.
‘Anlı’ - şanlı bazı şöhretler(!)e tepki duymakta haklısınız. Ama o tepkiyi lütfen, orada, sizin yanınızda, zaman zaman gözyaşları içinde çalışan ‘gazeteci’lere yansıtmayın.
O meslektaşlarımız, ‘sizin için’ orada... Lütfen unutmayın.
