Hafta başında mail kutuma bir basın bülteni düştü. Teoman’ın kendi kelimelerinden oluşuyordu bu mail ve “Bu albümün ‘insanların kanlarını fıkır fıkır kaynatacak bir albüm’ olmayacağını belirttim çalışma arkadaşlarıma. Albümde bir sürü ‘koyu’ şey var; enstrümanların tonları, şarkıların sözleri, şarkıların düzenlemeleri, ritmi... Koyu söyledim. Hatta bazılarını neredeyse sadece konuşur gibi söyledim. Hayalim; bu albümün, evde, tercihen gözler kapalı, dikkatlice dinlenmesi. Dinleyicinin şarkı sözlerime konsantre olmasını istiyorum” diyordu.
Sisli bir İstanbul sabahında “Koyu Antoloji”yi son ses açtım. Teoman’ın belki yüzlerce kez dinlediğim, hayatımızın herhangi bir dönemine dokunan 26 şarkısı yepyeni düzenlemeleriyle bundan sonra ki anılarımıza dahil olmak istercesine kulağımda yankılandı. Yıllar önce dinlediğimiz şarkılar sanatçının şu an ki ruh halinin ahengine, belki de son düzlükte hepimizin ruh halinin karanlığındaydı. Albümün prodüktörleri Safa Hendem ve Mehmet Cem Ünal usta bir iş ortaya koymuş. Keza normalde Teoman’ın canlı sahnesinde çalmayan bu iki müzisyen, 26 şarkıyı kendi eserleri gibi içselleştirdiği için başarılı bir iş ortaya koyuyorlar. İkili albümde ayrıca gitar ve tuşlu çalgılardan da sorumlu.
Koyu Antoloji’deki her şarkı bir yumru gibi boğazınıza takılıp kalıyor. Teoman’ın kışkırtıcı şarkı sözleri, kaotik sesi albümün temelini oluşturuyor. Her sözde kendimize dönüyoruz. Yaptıklarımız, yapamadıklarımızı sorguluyoruz. Kendimize bile söylemeye sakındığımız her bir duyguyu bir anlatıcı gibi şarkılarla kulağımıza fısıldıyor. Yatakta bırakılan kadın, kapıdan sessizce çıkan adam, mutlu sonları olmayan ilişkiler, ölümler, pişmanlıklarımız, yalnızlıklarımız, korkularımız, es geçtiklerimiz, geçen zamanlar... “Bakın binlerce kişilere konser veren ben de bunları yaşadım ve hissettim” diyor. Teoman’ın demir gibi ağır şarkı sözlerine odaklanmak lazım, çünkü özellikle altını çiziyor, bu sefer ne vokalin ne müziklerin önemi var. Kelimeler önemli olan.
Teoman’a yeni şarkı üretmiyor diye kızmamak lazım. Ondan yeni şarkılardan oluşan ama kendini tekrar eden hayal kırıklığı yaşatan bir albüm dinlemek kim ister ki! O da geçen aylarda yaptığım röportajda aynısını belirtiyor, kötü bir şey yapmak yerine eski şarkılarla oynamak daha iyi geliyor ona. Teoman, onu yeni ya da yeniden keşfedecek dinleyicisine 10 eski albümünden seçtiği şarkılarla Koyu Antoloji ile bir miras da bırakıyor. Fazlasıyla karanlık ve tahminimden de başarılı olan bu albümü dinlemeye başladığınız andan itibaren kopamayacaksınız. Koyu Antoloji, Teoman’ın bugün de Türkiye’deki tek rock star olduğunun kanıtı...
Ezhel sahneden hiç inme!
Cuma günü Ezhel’i ilk kez canlı izleme şansına sahip oldum. Babylon, birçok müzisyen için hayal sahnelerden biridir... Ezhel’in Babylon’da iki gece üst üste tüm konser biletlerini satmış olması ve şarkılarını ezbere söyletmesi ilk albümü yayınlayan genç bir müzisyen için büyük bir başarı. Ezhel’in canlı performansında özellikle reggae vokalleri oldukça etkileyiciydi. Seyircisini harekete geçirdi ve sahneyi kullanmayı çok iyi bildi. Tek başına değil de koca bir orkestra ile sahnede gibi bir özgüven ile oradaydı. Bu da biz izleyici kısmını tadına doyulmaz bir konser izleme deneyimi yaşattı. Uzun zamandır Türk müzisyenlerin canlı performanslarından tat almayan biri olarak diyebilir ki Ezhel’in enerjisi tüm müzisyenlere lazım... Ankara eskiden rock müzisyen fabrikası gibiydi şimdiyse Türkçe sözlü rap müziğin başkenti olmuş durumda. Ezhel ve o gece sahnesinde ağırladığı AgaB buna örnek... Ayrıca gecede Fuat Ergin’in DJ’lik yapması da bize sürpriz oldu.
Dip not: Babylon’da konser izlemeyeli uzun zaman olmuştu. Konser alanına girerken sırt çantamı vestiyere bırakmam gerektiğini yoksa içeri alamayacaklarını belirttiler. Çünkü sırt çantası ile giriş yasaktı. Konser biletlerini satışa çıkardıkları mobilet sitesinden ya da Facebook’taki etkinlik sayfasından her konser öncesi bu yasağı uyarı olarak belirtmeleri lazım. Sonuçta Babylon’a gelen herkesin müdavim ya da bu uygulamadan haberdar olmasını bekleyemezsiniz. Özellikle Amerika’daki bazı müzik festivalleri eğer böyle bir yasak söz konusuysa etkinlik öncesi birçok kez duyuruyor. Sırt çantası tercih edecekseniz bile şeffaf olması gerektiğini belirtiyorlar. Sonuçta uçağa binmiyoruz, konser izlemeye geliyoruz!
