Tecavüz sanığına ‘tanışma’ beraati

Diyarbakır’ın Kayapınar ilçesinde yaşayan M.D., 23 Kasım 2013 tarihinde polis merkezine giderek, evlilik vaadi ile tanıştığı Y.G.’nin zorla evine girdiğini, kendisine tecavüz ettiğini, ölüm tehdidinde bulunduğunu ve tekmeleyerek çantasındaki 500 lirayı aldığını söyledi. Y.G., sivil polislerce gözaltına alındı, üst aramasında ruhsatsız tabanca bulundu. M.D.’nin iç çamaşırından alınan sperm örnekleri ile Y.G.’den alınan kan örnekleri karşılaştırıldı ve uyumlu olduğu belirlendi. Tutuksuz yargılanmak üzere serbest bırakılan Y.G., soruşturmanın devam ettiği dönemde M.D.’ye cinsel taciz ve tehdit içerikli mesajlar gönderdi. 14 Ocak 2015’te Y.G. hakkında, ‘Nitelikli cinsel saldırı’, ‘Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma’, ‘Nitelikli yağma’, ‘Cinsel taciz’ ve ‘Ruhsatsız silah ve mermi bulundurma’ suçlarından 21 yıldan 43 yıla kadar hapis istemiyle 6’ncı Ağır Ceza Mahkemesi’nde dava açıldı. Kararını açıklayan mahkeme, Y.G.’nin ‘nitelikli cinsel istismar’, ‘kişiyi hürriyetinden yoksun kılma’ ve ‘Yağma’ suçlarından kesin, somut ve inandırıcı delil elde edilemediği için beraatine karar verdi. Y.G.’yi ‘cinsel taciz’ suçundan 4 ay 15 gün, ‘ruhsatsız silah bulundurma’ suçundan da 1 yıl hapis ve 600 lira adli para cezasına çarptıran mahkeme cezada indirim yapmadı.

‘Mağdur ifadesi dışında delil yoktur’

Gerekçeli kararı açıklayan mahkeme, sanık ve mağdurun birbirlerini önceden tanıdıkları ve önceye dayalı ilişkilerinin olduğu belirterek şu vurguları yaptı, “Cinsel saldırı raporunda, mağdurun zorlamaya maruz kalmadığı anlaşılmıştır. Paranın mağdurdan zorla alındığına ilişkin kendi ifadesi dışında delil yoktur. Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nde garanti altına alınan masumiyet karinesi uyarınca soyut iddia dışında sanığın suçları işlediğini gösterir kesin ve inandırıcı delil elde edilememiştir” denildi.