Aile boyu obezler

ŞANLIURFA'nın Akçakale İlçesi'nde, 6 çocuklu Birişik Ailesi'nin 3'ü kız 4 çocuğu aşırı kilolarıyla şaşırtıyor. 84 kilogram ağırlığındaki 11 yaşındaki en büyük çocuk, babasından 4 kilo daha ağır. Diyete başlayan 4 kardeş, yaşıtları ile koşup, oynayacakları günü iple çekiyor.

Eke Köyü'nde yaşayan amca çocukları 39 yaşındaki Abdülvahit Birişik ile 37 yaşındaki Suma Birişik, 14 yıl önce evlendi. Çiftin, kız olan ilk bebekleri, aşırı kiloya bağlı rahatsızlanarak öldü. Ardından 6 çocukları daha dünyaya geldi. Birişik çiftinin çocuklarından 8 yaşındaki İbrahim ve 3 yaşındaki Tuğba'nın kiloları, yaşları ve boylarına göre normal olurken, neşe kaynağı olan 11 yaşındaki Hamet 84, 7 yaşındaki Meryem 66, 5 yaşındaki Ceylan 60 ve 1 yaşındaki Elif 14 kilo ağırlığında. Aşırı beslenmemelerine rağmen kilo alan 4 kardeş, doğru düzgün hareket edemiyor, sürekli oturuyor veya yatıyor.



Çocuklarını yaklaşık 2 ay önce Ankara'ya götürüp, Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'nde muayene ettiren, en büyük çocuğundan 4 kilo daha hafif olan çiftçi baba Abdülvahit Birişik, şunları söyledi:

"Çocuklarımın kilosu her geçen gün artıyor. Yürüyemiyorlar, koşamıyorlar ve sürekli oturup annelerinden ve çevresindekilerden ihtiyaçları için yardım istiyorlar. Yaklaşık 2 ay önce hastaneye götürdük. Tahliller yapıldı. Çocuklar için diyet uygulaması yapmamızı, tahlillerin sonucu doğrultusunda da tedavi programı uygulayacaklarını söylediler. Şimdi doktorların önerisine göre çocuklara diyet uyguluyoruz. Tahlil sonuçlarını gönderip, bizi çağırdıklarında yine hastaneye gideceğiz. Akraba evliliğinden kaynaklanan hastalık olduğunu düşünüyoruz. 3 çocuğumuzu yıllardır Şanlıurfa'daki hastanelere götürdük. En son kızımız da aşırı kilolu olunca bu kez 4'ünü Ankara'ya götürdüm. Çocuklarım aşırı yemiyor, ama sürekli kilo alıyor. Tek üzüntümüz onların sürekli oturması, kendi başlarına hareket edememesi. Bizi bu durum kahrediyor. Bunun hormonal bir bozukluktan da kaynaklanabileceğini söylediler."

Yürüdükleri zaman ayaklarının ağırdığını söyleyen ve köydeki arkadaşlarının `ton ton', `şişman', `şişko' diye çağırmalarından yakınan 4 kardeşden Hamet, "İyi olup, kilo vermek, yürümek, koşmak, okula gitmek istiyoruz" dedi.

Çocuklarının her türlü ihtiyaçlarını karşılayan, yanlarından eksik olmayan anne Suma Birişik ise, gözyaşı dökerek, şunları söyledi:

"Tek isteğim çocuklarımın bir gün köyde koşarak oynadıklarını görmek. Bir saniye yanlarından ayrılamıyorum. Köyün çocukları, çocuklarımla dalga geçip, dışlıyor. Bu durum onları çok üzüyor. Çocuklarımın kilolarından kurtulmasını istiyorum."