Sonunda eziyet bitti

Öylesine oynanan maçta Türkiye ikinci yarıda tamamen dağıldı ve bu bölümde 21 sayı üreten Sergey Karasev’e teslim oldu. İlk 3 hedefiyle gittiğimiz turnuvadan grup 5.’si olarak dönüyoruz.

Avrupa Şampiyonası’nın en büyük hayâl kırıklığı yaratan iki takımı karşı karşıya geliyor. Öylesine oynanan bir formalite maçı. 6. günde 5. maç üstelik. Yorgun, bıkkın, yıpranmış, amaçsız iki takım.

Ancak bu ortamda ne olursa olsun başını dik tutmak isteyen, bir galibiyetle bu kötü anıyı geride bırakmak isteyen Rusya oldu. Malum biz zaten bu tip ortamlarda diğer faktörlerden arınıp işine bakmayı Kerem Gönlüm ve Ender hariç pek başaramıyoruz. Kerem-Ender ikilisinin sadece dün değil turnuva boyunca da takımın en iyileri olması tesadüf değil.

Maça yine tuhaf bir beşle çıktı Tanjevic. Birkan’la oynamayı tercih etti. Takımda yaratıcılık gösterebilen yegane iki isim Ender ve Emir kenarda başladı karşılaşmaya. İlk yarı Türkiye 5/9, Ruslar ise 1/9 üçlük attığı için bir şekilde önde kaldı ve 1 sayı da olsa (40-39) soyunma odasına önde gitmeyi başardık. Ama ne organizasyon ne de istek olarak daha iyi durumda olmadığımız ortadaydı.

EN KÖTÜ SONUÇ

Nitekim 2. yarıda senaryo değişti. Rusya, Karasev önderliğinde şut sokmaya başladı, Türkiye’nin ise verecek ne cevabı, ne de bu cevabı vermek için niyeti vardı. Kâbus turnuvada, en azında son devrede biraz teselli verdi koç olan babasına Karasev. 21 sayı attı ikinci 20 dakikada. Rusya takım halinde 7/11 üçlük isabeti buldu ve Türkiye tamamen dağıldı. Biz de bu devrede 0/6 üçlük attık.

Turnuvada ilk üç diye geldik. Grupta sonuncu sıradan üçlü averajla kurtulup İsveç’in üzerinde bitirerek, modern tarihimizin en kötü sonucuyla dönüyoruz. Sahada ortaya koyduğumuz amaçsız, bilinçsiz ve açıkçası teknik anlamda eleştirilemeyecek düzeyde dağınık oyun ise sonuçtan bile daha kötüydü. Neyse ki bitti. Bu turnuva için asıl acı olan da bu. İzleyenlere, bu takıma değer verenlere “Neyse ki bitti” dedirtecek kadar çirkinleşti sahadaki görüntü.