Mutlu son

İspanya tartışmasız favoriydi. Maçın kahramanı Casillas oldu. Hakem Webb çok kart gösterip tempoyu düşürdü. Türkiye burada çok iş yapardı


Favoriniz turnuvanın başından beri İspanya’ydı.. Ve kazandılar.. Fakat dünkü mücadele beklediğiniz gibi mi geçti?

Hayır.. Bir gün önce oynanan Almanya-Uruguay karşılaşması sanki turnuvanın final maçı kalite ve temposundaydı.. Burada benim hep beklentim Arjantin-İspanya finaliydi. Almanya maçından sonra İspanya için “Bu kadrosu tarihinin en büyük başarısını yakalayacak” demiştik, bunu başardılar.. Başarmaları da normaldir.. Hollanda tarihinin en büyük kadrolarıyla ne 74, ne de 78’de final kazanamadı. Bu finali kazanması bir yerde o kadrolara haksızlık olabilirdi. Ama finalde oynamayı başardılar. Kısacası beklentilerde sonuç olarak sürpriz olmadı. Fakat gerçek şu ki; tüm turnuvadaki futbol Dünya Kupası kalitesinin altında kaldı.


Takımlara bakıldığında hangisi Dünya Şampiyonluğu’nu hakeden taraftı? İspanya’nın zaferi ülke futbolunun zaferi midir?

Bu total İspanya başarısı değil.. Bu Barcelona ve Real Madrid sentezidir.. İki takımın zaferidir.. Hollanda ülke futbolunu daha çok temsil eden bir takım. Hem ülke içinden hem de dışından daha çok çeşitlilikle kurdular takımlarını.. Ama İspanya iki takımın oluşumundan bu başarıyı yakaladı.. Tabii burada 3. bir unsur da hakem.. Çok kart kullandı. Bir final maçında futbolu olumsuz etkileyen unsurlardan bir tanesi de bu kadar sarı kartla oyuna devam eden futbolcuların çokluğu.. Dolayısıyla son derece kontrollü hareket etmek zorunda kaldılar. Öyle ya da böyle kupanın bir enteresan tarafı da hangi takım kazanırsa kazansın ilk kez kazanacak olmasıydı. Bunu 3. kez değil ilk kez finalde oynayan İspanya başardı.


Maçın kahramanı golü atan Andres Iniesta mı, 90 dakikada 2 tane yüzde 100 pozisyon çıkartan kaleci Iker Casillas mı?

Kesinlikle Casillas’tır.. Bu adamlar biraz önce belirttiğim faktörleri ortaya çıkarttılar. Real Madrid ve Barcelona’nın dünya futbolu için ne temsil ettiğini en güzel şekilde örneklendirdiler..


Biz turnuvada olsaydık eğer... Türkiye’yi nereye koyuyorsunuz?

Şimdi şöyle turnuvayı biraz geriye dönüp başlangıç tarihinden bu yana özetlersek.. Oynanan futbola bakıldığında Türkiye’nin burada olmayışının ne denli büyük bir kayıp olduğunu gördük.. Bugün, bunu gayet samimi söylüyorum; Del Bosque’nin yerinde Fatih Terim, İspanya’nın yerinde Türkiye olabilirdi. Ama futbol işte öyle bir şey.. Yaşam gibi, hayat gibi, aşklar gibi..


Son olarak.. Çok kasıtlı tekme vardı maç içinde. Sizce İspanya ve Hollanda’yı bu yola iten sebepler nelerdir?

FİNALDE bunlar elbette ki olabilir.. Maç içinde kazanma stresi oyuncuları oldukça etkiler.. Özellikle de tek maçla sonuca gidilen anlarda.. Futbol böyle bir oyun..