İzlanda ile Fransa antrenmanı

İLK turdaki son maçımıza çıkarken ne yazık ki istediğimiz senaryolar gerçekleşmedi ve bir nevi korktuğumuz başımıza geldi. Bu maçı kazanmamızın bir anlam ifade etmesi için, Almanya’nın İspanya’yı yenmesi gerekiyordu ancak bu kez de tersi oldu ve maça sıralamamız belli olarak yani dördüncü sırada çıktık. Ölüm grubundan dördüncü olarak öyle ya da böyle çıkmayı başarırken, ikinci turda ölüm grubunun tamamına eşdeğer olan Parkerlı, De Cololu, Diawlı Fransa’yla Fransa’da karşılaşacak olmamız kaderin bir cilvesiydi sanki.

İZLANDA maçı İtalya ve İspanya için belirleyici konumda olsa da; bizim için bir formalite, bir prestij, bir hazırlık maçı gibiydi artık. Ancak galibiyet tabii ki mühimdi çünkü Fransa’ya moralli gitmemizi sağlayacaktı.

İLK yarı bittiğinde skor 47-47 iken muhtemelen İspanyollar da İtalyanlar da hop oturup hop kalkıyordu. Her ne kadar ilk devre bizim ribaundlarda 25/11 üstünlüğümüz, 16 asistimiz vardıysa da; İzlanda ikinci periyotta bulduğu 10-0’lık seri ve devrede 9 üçlük isabetiyle durumu dengeledi.

İKİNCİ yarıda da üçlük yağmuru devam etti ve savunmada o üçlüklere bir türlü çözüm bulamadık. Biz farkı açtıkça, özellikle dış şutlarla cevap vererek nefeslerini ensemizde hissettirdiler.

CEDİ turnuva boyunca olduğu gibi bu maçta da yıldızlaştı. Bobby Dixon maksimumunda oynayıp double-double yaparken, ihtiyacımız olan her anda takımı ateşledi. Ama bunlar maalesef maçın uzatmaya gitmesine engel olamadı.

UZATMA dakikalarında Sinan Güler sahne aldı ve yorgunluktan kan kaybettiğimiz dakikalarda takıma can verdi. Diğer taraftan 110 sayımızın 50’si Bobby-Cedi ikilisinden geldi.

SONUÇ olarak rahat geçeceğimizi düşündüğümüz İzlanda üçlükleriyle bizi fazlasıyla zorladı. Rotasyonumuzu bu maçta da genişletemedik ve bu Lille yolculuğu öncesi yorgunluğumuzun katlanmasına neden oldu. Şimdi gözler Fransa’da, favori onlar olabilir ama basketbolda erken konuşmamak lazım.