Bu zeminde bu kadar

MAÇ başladığı gibi bitmiş olabilir, skor kimseyi mutlu da etmeyebilir... Ancak olay çıkmadı ya, kimse sahaya yabancı madde atıp ortamı germedi ya bu sefer de kazanan çıkmasın ne olur! 1996 yılından bu yana Trabzon-F.Bahçe maçlarına gidiyorum ilk kez gerilmeden rahat bir karşılaşma izledik.

Yeni hocalar temkini elden bırakmadı. Ne Trabzonspor ne de F.Bahçe galibiyet için gerekli olan riski almadan 90 dakikayı 1 puanla kapattı. Geçmiş yıllardaki maçlara bakın F.Bahçe hep panik havasındaki Trabzon’u evinde rahat yeniyordu.

YENİLENEN Karadeniz Fırtınası’nın zamana ihtiyacı olduğu belli. Cardozo katıldığında gol yolları açılır ama biraz zaman... F.Bahçe’de ise İsmail Kartal’ın garanti futbol anlayışı takımı tutuk yapıyor. Hep pas, hep pas bir yere kadar. Diego tam 10 numara değil diyorduk dün ilk sınavında vasatı geçemese de zamanla Türk futboluna alışacak, o da ayakta kalmayı ve sert olmayı öğrenecek.

İLK POZİSYON 35'TE

SON yıllarda izlediğim en sakin Trabzonspor-F.Bahçe karşılaşmasıydı. Maç başladı yarım saat geçti bir tek pozisyon bile yazamadık. İlk pozisyon da 35’te geldi. Waris sürüklediği topla bindirme yaptı önünü boşaltıp vurdu, kaleci Mert. 40’ta bu sefer Diego vurdu, top kaleci Onur’dan sekti.

DEVRE 0-0 biterken ikinci yarı hızlı başladı. 47’de Fatih’in ortasına Waris kafayı vurdu ama top biraz yüksek olduğu için vuruş kötüydü. Trabzonspor bastırmaya devam etti. Kullanılan serbest vuruşta Yatabare arkası dönük topu aldı vurdu, top Mert’i geçip gol olurken Mert ikinci hamlede gol izni vermedi.

59’DA ise F.Bahçe şanssızdı. Mehmet Topal’ın gelişine vuruşu direkten auta çıktı. 65’te Sefa sağdan ortaladı Yatabare gelişine müsait pozisyonda kötü vurdu. Tek bir organize atak ve gol göremeden olaysız ve hatta sonunda alkışların da olduğu bir ortamda maçı bitirdik, şükürler olsun...