Taha Suresi okumanın fazileti nedir? Taha Suresi Türkçe Arapça okunuşu ve tefsiri

Taha Suresi ismini “huruf-u mukattaa” denilen ve surenin başında yer alan “ta-ha” harflerinden almıştır. Taha Suresine aynı zamanda “el-Kalem” suresi de denilmektedir. Yüz otuz beş ayetten oluşan Taha Suresi, Ömer (ra)’ın henüz Müslüman olmadığı zamanda ve Meryem Suresinden sonra indirilmiştir. Mekke’de inen Taha Suresi Kuran’da yirminci suredir ve iniş sırasıyla da kırk beşinci suredir. Taha Suresinden önce indirilen Meryem Suresinde ismi geçen peygamberlerin kıssalarına bu surede daha detaylı olarak yer verilmiştir. Kuran’daki her bir harfin okunmasının dahi sevabı bulunuyorken, Taha Suresinin de kendisine daha has olan bir takım faziletleri bulunuyor. Normal zamanlarda okunan Taha Suresinin faziletleri, Ramazan ayında bu sure okunursa çok daha fazla olmaktadır. Taha Suresi de insanlara Allah’ın verdiği armağanlardan biridir.

RAMAZAN AYINDA TAHA SURESİ OKUMANIN YARARLARI VE FAZİLETLERİ

Taha suresinde Allah’ın insanlara peygamberleri vasıtasıyla göstermiş olduğu doğru yolun esas gerçeklerine işaret edilir. Muhammed (sav) teselli edilerek, mutlaka kendisinin peygamberlik görevini başarılı şekilde yapacağı müjdelenmiştir. Kendisine karşı çıkan kişilerin başlarına gelecek olanlar izah edilir. Taha Suresini Ramazan ayında ve tüm zamanlarda okunması halinde kişilerin erişeceği faziletler şunlardır:

Resulallah (sav) şu şekilde buyurdu: “Kim Taha Suresini devamlı olarak okursa, Kıyamet gününde kişiye ensar ve muhacirin sevabı verilir.”

Taha Suresi için devamlı okunması halinde ve kısmetinin açılması niyetiyle okunması halinde bekar olan kişinin kısmetinin açılacağı rivayet edilmiştir.

Kim konuştuğunda sözlerinin anlaşılmasını, göğsünün genişlemesini, peltek olan dilinin peltekliğinin gitmesini ve imtihan anında başarılı olmak isterse; o kişi Taha Suresinin 25, 26, 27 ve 28. Ayetlerini çok defa okusun şeklinde Resulallah (sav)’den rivayet bulunmaktadır. Sayılan ayetler Musa (as)’ın Allah’a yapmış olduğu duadır.

Evlenmeye bir türlü yanaşmayan ya da kısmeti kapalı olduğu için evlenemeyen kişinin hayırlı şekilde evlenerek bir yuva kurmasını isteyen ana babalar, Taha Suresini evlatlarının üzerine okumalıdır.

TAHA SURESİ TÜRKÇE ARAPÇA OKUNUŞU VE TEFSİRİ

Taha Suresinin temel konularını sıralayacak olursak:

Mekke’de inen bütün surelerde olduğu gibi peygamberlik, tevhid ve ölümden sonra tekrar dirilme gibi İslam’ın esasları üzerinde durulmuştur.

Surenin başlangıç kısımlarında Allah’ın ilmi, kudreti, azameti ve egemenliği etkileyici şekilde anlatılmıştır. Ömer (ra)’ın İslam’a girişinde de bu ayetlerin etkisi olmuştur.

Kuran-ı Kerimin niteliği anlatılmıştır.

Musa (as)’dan geniş bir şekilde bahsedilmiş, Allah’ın ona verdiği mucizelerden bahsedilmiştir.

Bazı peygamberlere yer verilerek onların kıssalarından ibret alınacak bölümlerden bahsedilmiştir.

İsrailoğulları’nın davranışları, tutumları, ara ara isyan ederek hak yolu terk etmelerinden bahsedilmiştir.

Kuran-ı Kerim’de yer alan kıssaların amaçlarından ve faydalarından bahsedilmiştir.

Namaz kılmanın gerekliliğinden bahsedilmiştir.

Ahiret ve kıyamet hallerinin tasviri yapılmıştır.

Muhammed (sav)’in müşrikler ile olan ilişkileri anlatılmıştır.

Taha Suresinin temeldeki mesajları şu şekildedir:

Kuran-ı Kerim bütün insanlar için hem öğüt hem de uyarıdır. İnsanlar bu öğütlerden, uyarılardan faydalandıklarında iki cihanda da mutlu olacaklardır.

Kainatta bulunan her şey Allah’ındır. Allah gizli ve açık olan her şeyi bilendir. Bu nedenler insanlar davranışlarına dikkat etmelidirler.

Allah sabırlı olan müminlere yardım eder ve onları selamet ulaştırır. İnkarcıları da helak eder.

Ölüm anında oluşan imanın geçerliliği bulunmaz.

Tebliğ, yumuşak ve güzel söz ile yapılmalıdır. Musa (as)’ın Firavun'a yaptığı şekilde.

Büyü işleri batıl olan işlerdir ve tüm büyücülerin sonu bir felakettir.

İnancını koruyabilmek için Müminler sıkıntılara katlanmalı ve inançlarından asla taviz vermemelidirler.

Allah’a verilmiş olan sözde durulmalı, taşkınlık yapılmamalı ve helal olan rızıklardan yenilerek şükredilmelidir.

İrşat ve tebliğ görevleri sürdürülmelidir. Toplumda bulunan bozgunculara fırsat verilmemelidir.

Kuran’dan yüz çeviren kişiler ahirette devamlı azap göreceklerdir.

TAHA SURESİ OKUNUŞU

1. Taha

2. Ma enzelna aleykel kur'ane li teşka

3. İlla tezkiratel limey yahşa

4. Tenziylem mimmen halekal erda ves semavatil ula

5. Errahmanü alel arşisteva

6. Lehu ma fis semavati ve ma fil erdı ve ma beynehüma ve ma tahtes sera

7. Ve in techer bil kavli fe innehu ya'lemüs sirra ve ahfa

8. Allahü la ilahe illa huve lehül esmaül husna

9. Ve hel etake hadiysü musa

10. İz raa naran fe kale li ehlihimküsu innı anestü naral leallı atıküm minha bi kabesin ev ecidü alen nari hüda

11. Felemma etaha nudiye ya musa

12. İnnı ene rabbüke fahla' na'leyk inneke bil vadil mukaddesi tuva

13. Ve enahtertüke festemı' lima yuha

14. İnnenı enallahü la ilahe illa ene fa'büdnı ve ekımıs salate li zikrı

15. İnnes saate atiyetün ekadü uhfıha li tücza küllü nefsim bi ma tes'a

16. Fe la yesuddenneke anha mel la yü'minü biha vettebea hevahü fe terda

17. Ve ma tilke bi yemınike ya musa

18. Kale hiye asay etevekkeü aleyha ve ehüşşü biha ala ğanemı ve liye fıha mearibü uhra

19. Kale elkıha ya musa

20. Fe elkaha fe iza hiye hayyetün tes'a

21. Kale huzha ve la tehaf se nüıydüha sıratehel ula

22. Vadmün yedeke ila cenahıke tahrüc beydae min ğayri suin ayeten uhra

23. Li nüriyeke min ayatinel kübra

24. İzheb ila fir'avne innehu tağa

25. Kale rabbişrah lı sadrı

26. Ve yessir lı emrı

27. Vahlül ukdetem mil lisanı

28. Yefkahu kavlı

29. Vec'al li vezıram min ehlı

30. Harune ehıy

31. Üşdüd bihı ezrı

32. Ve eşrikhü fı emrı

33. Key nüsebbihake kesıra

34. Ve nezkürake kesıra

35. İnneke künte bina besıyra

36. Kale kad ütiyte sü'leke ya musa

37. Ve lekad menenna aleyke merraten uhra

38. İz evhayna ila ümmike ma yuha

39. Enıkzi fıhi fit tabuti fakzi fıhi fil yemmi fel yülkıhil yemnü bis sahıli ye'huzhü adüvvül lı ve adüvvül leh ve elkaytü aleyke mehabbetem minnı ve li tusnea ala aynı

40. İz temşı uhtüke fe raca'nake ila ümmike key tekarra aynüha ve la tahzen ve katelte nefsen fe necceynake minel ğammi ve fetennake fütunen fe lebiste sinıne fı ehli medyene sümme ci'te ala kaderiy ya musa

41. Vastana'tüke li nefsı

42. İzheb ente ve ehuke bi ayatı ve la teniya fı zikrı

43. İzheba ila fir'avne innehu tağa

44. Fe kula lehu kevlel leyyinel leallehu yetezekkeru ev yahşa

45. Kala rabbena innena nehafü ey yefruta aleyna ev ey yatğa

46. Kale la tehafa innenı meaküma esmeu ve era

47. Fe'tiyahü fe kula inna rasula rabbike fe ersel meana benı israıle ve la tüazzibhüm kad ci'nake bi ayetim mir rabbik vesselamü ala menittebeal hüda

48. İnna kad uhıye ileyna ennel azabe ala men kezzebe ve tevella

49. Kale fe mer rabbüküma ya musa

50. Kale rabbünellezı a'ta külle şey'in halkahu sümme heda

51. Kale fema balül kurunil ula

52. Kale ılmüha ınde rabbı fı kitab la yedıllü rabbı ve la yensa

53. Ellezı ceale lekümül erda mehdev ve selek leküm fıha sübülev ve enzele mines semai maa fe ahracna bihı ezvacem min nebatin şetta

54. Külu ver'av en'ameküm inne fı zalike le ayatil li ülin nüha

55. Minha halaknaküm ve fıha nüıydüküm ve minha nuhricüküm taraten uhra

56. Ve lekad eraynahü ayatina külleha fe kezzebe ve eba

57. Kale ec'tena li tuhricena min erdına bi sıhrike ya musa

58. Fe le ne'tiyenneke bi sıhrim mislihı fec'al beynena ve belneke mev'ıdel la nuhlifühu nahnü ve la ente mekanen süva

59. Kale mev'ıdüküm yevmüz zınet ve ey yuhşeran nasü duha

60. Fe tevella fir'avnü fe cemea keydehu sümme eta

61. Kale lehüm musa veyleküm la tefteru alellahi keziben fe yüshıteküm bi azab ve kad habe meniftera

62. Fe tenazeu emrahüm beynehüm ve eserrun necva

63. Kalu in hazani le sahırani yürıdani ey yuhricaküm min erdıküm bi sıhrihima ve yezheba bi tarıkatikümül müsla

64. Fe ecmiu keydeküm sümme'tu saffa ve kad eflehal yevme menista'la

65. Kalu ya musa imma en tülkıye ve imma en nekune evvele men elka

66. Kale bel elku fe iza hıbalühüm ve ısıyyühüm yühayyehü ileyhi min sıhrihim enneha tes'a

67. Fe evcese fı nefsihı hıyfetem musa

68. Kulna la tehaf inneke entel a'la

69. Ve elkı ma fı yemınike telkaf ma saneu innema saneu keydü sahır ve la yüflihus sahırü haysü eta

70. Fe ülkıyes seharatü sücceden kalu amenna bi rabbi harune ve musa

71. Kale amentüm lehu kable en azene leküm innehu le kebırukümüllezı allemekümüs sıhr fe le ükattıanne eydiyeküm ve ercüleküm min hılafiv ve le üsallibenneküm fı cüzuın nahli ve le ta'lemünne eyyüna eşeddü azabev ve ebka

72. Kalu len nü'sirake ala ma caena minel beyyinati vellazı fetarana fakdı ma ente kad innema takdıy hazihil hayated dünya

73. İnna amenna bi rabbina li yağfira lena hatayana ve ma ekrahtena aleyhi mines sıhr vallahü hayruv ve ebka

74. İnnehu mey ye'ti rabbehu mürimen fe inne lehu cehennem la yemutü fıha ve la yahya

75. Ve mey ye'tihı mü'minen kad amiles salihati fe ülaike lehümüd deracatül ula

76. Cennatü adnin tecrı min tahtihel enharu halidıne fıha ve zalyike cezaü men tezekka

77. Ve lekad evhayna ila musa en esri bi ıbadı fadrib lehüm tarıkan fil bahri yebesa la tehafü derakev ve la tahşa

78. Fe etbeahüm fir'avnü bi cünudihı fe ğaşiyehüm minel yemmi ma ğaşiyehüm

79. Ve edalle fir'avnü kavmehu ve ma heda

80. Ya benı israıle kad enceynaküm min adüvviküm ve vaadnaküm canibet turil eymene ve nezzelna aleykümül menne ves selva

81. Külu min tayyibati ma razaknnaküm ve la tatğav fıhi fe yehılle aleyküm ğadabı ve mey yahlil aleyhi ğadabı fe kad heva

82. Ve innı le ğaffarul limen tabe ve amene ve amile salihan sümmehteda

83. Ve am a'celek an kavmike ya musa

84. Kale hüm ülai ala eserı ve aciltü ileyke rabbi li terda

85. Kale fe inna kad fetenna kavmeke mim ba'dike ve edallehümüs samiriyy

86. Fe racea musa ila kavmihı ğadbane esifa kale ya kavmi elem yeıdküm rabbüküm va'den hasena e fe tale aleykümül ahdü em eradtüm ey yehılle aleyküm ğadabüm mir rabbiküm fe ahleftüm mev'ıdı

87. Kalu ma ahlefna mev'ıdeke bi melkina velakinna hummilna evzaram min zınetil kavmi fe kazefnaha fe kezalike elkas samiriyy

88. Fe ahrace lehüm ıclen cesedel lehu huvarun fe kalu haza ilahüküm ve ilahü musa fe nesiy

89. E fe la yeravne ella yarciu ileyhim kavlev ve la yemlikü lehüm darrav ve la nef'a

90. Ve le kad kale lehüm harunü min kablü ya kavmi innema fütintüm bih ve inne rabbekümür rahmanü fettebiuni ve etıy'u emrı

91. Kalu len nebreha aleyhi akifıne hatta yarcia ileyna musa

92. Kale ya harunü ma meneake iz raeytehüm dallu

93. Ella tettebian e fe esayte emri

94. Kale yebneümme la te'huz bi lıhyetı ve la bi ra'si innı haşıtü en tekule ferrakte beyne benı israıle ve lem terkub kavlı

95. Kale fe ma hatbüke ya samiriyy

96. Kale besurtü bi ma lem yebsuru bihı fe kabadtü kabdatem min eserir rasuli fe nebeztüha ve kezalike sevvelet lı nefsı

97. Kale fezheb fe inne leke fil hayati en tekule la misase ve inne leke mev'ıdel len tuhlefeh venzur ila ilahikellezı zalte aleyhi akifale nüharrıkannehu sümme le nensifennehu fil yemmi nesfa

98. İnnema ilahükümüllahüllezı la ilahe illa hu vesia külle şey'in ılma

99. Kezalike nekussu aleyke min embai ma kad sebak ve kad ateynake mil ledünna zikra

100. Men a'rada anhü fe innehu yahmilü yevmel kıyameti vizra

101. Halidıne fıh ve sae lehüm yevmel kıyameti hımla

102. Yevme yünfehu fis suri ve nahşürul mücrimıne yevmeizin zürka

103. Yetehafetune beynehüm il lebistüm illa aşra

104. Nahnü a'lemü bima yekulune iz yekulü emselühüm tarıkaten il lebistüm illa yevma

105. Ve yes'eluneke anil cibali fe kul yensifüha rabbı nesfa

106. Fe yezeruha kaan safsafa

107. La tera fıha ıvecev ve la emta

108. Yevmeiziy yettebiuned daıye la ıvece leh ve haşeatil asvatü lir rahmani fe la tesmeu illa hemsa

109. Yevmeizil la tenfeuş şefaatü illa men ezine lehür rahmanü ve radıye lehu kavla

110. Ya'lemü ma beyne eydıhim ve ma halfehüm ve la yühıytune bihı ılma

111. Ve anetil vücuhü lil hayyil kayyum ve kad habe men hamele zulma

112. Ve mey ya'mel mines salihüti ve hüve mü'minün fe la yehafü zulmev ve la hadma

113. Ve kezalike enzelnahü kur'anen arabiyyev ve sarrafna fıhi minel veıydi leallehüm yettekune ev yuhdisü lehüm zikra

114. Fe teallellahül melikül hakk ve la ta'cel bil kur'ani min kabli ey yukda ileyke vahyühu ve kur rabbi zidnı ılma

115. Ve lekad ahıdna ila ademe min kablü fe nesiye ve lem necid lehu azma

116. Ve iz kulna lil melaiketiscüdu li ademe fe secedu illa iblıs eba

117. Fe kulna ya ademü inne haza adüvvül leke ve li zevcike fe la yuhricenneküma minel cenneti fe teşka

118. İnne leke ella tecua fıha ve la ta'ra

119. Ve enneke la tazmeü fıha ve la tadha

120. Fe vesvese ileyhiş şeytanü kale ya ademü hel edüllüke ala şeceratil huldi ve mülkil la yebla

121. Fe ekela minha fe bedet lehüma sev'atühüma ve tafika yahsıfani aleyhima miv verakıl cenneti ve asa ademü rabbehu fe ğava

122. Sümmectebahü rabbühu fe tabe aleyhi ve heda

123. Kelehbita minha cemıam ba'duküm li ba'dın adüvv fe imma ye'tiyenneküm minnı hüden fe menittebea hüdaye fe la yedıllü ve la yeşka

124. Ve men a'rada an zikrı fe innel lehu meıyşeten dankev ve nahşüruhu yevmel kıyameti a'ma

125. Kale rabbi lime haşertenı a'ma ve kad küntü besıyra

126. Kale kezalike etetke ayatüna fe nesıteha ve kezalikel yevme tünsa

127. Ve kezalike neczı men esrafe ve lem yü'mim bi ayati rabbih ve le azabül ahırati eşeddü ve ebka

128. E fe lem yehdi lehüm kem ehleknü kablehüm minel kuruni yemşune fı mesakinihim inne fı zalike le ayatil li ülin nüha

129. Velev la kelimetün sebekat mir rabbike le kane lizamev ve ecelüm müsemma

130. Fasbir ala ma yekulune ve sebbıh bi hamdi rabbike kable tuluış şemsi ve kable ğurubiha ve min anail leyli fe sebbıh ve atrafen nehari lealleke terda

131. Ve la temüddenne aynelke ila ma metta'na bihı ezvacem minhüm zehratel hayatid dünya li neftinehüm fıh ve rizku rabbike hayrun ve beka

132. Ve'mur ehleke bis salati vastabir aleyha la nes'elüke rizka nahnü nerzükuk vel akıbetü lit takva

133. Ve kalu lev la ye'tiyna bi ayetim mir rabbih e ve lem te'tihim beyyinetü ma fis suhufil ula

134. Ve lev enna ehleknahüm bi azabim min kablihı le kalu rabbena lev la erselte ileyna rasulen fe nettebia ayatike min kabli en nezille ve nahza

135. Kul küllüm müterabbisun fe terabbesu fe se ta'lemune men ashabüs sıratıs seviyyi ve menihteda

TAHA SURESİ TEFSİRİ

Müfessirler arasında, bu sûrenin ilk âyetini oluşturan ve “tâ-hâ” şeklinde okunan iki harfin mahiyeti ve anlamı hususunda iki yorum vardır. a) Bunlar bazı sûrelerin başında yer alan ve teker teker okunduğu için “hurûf-i mukattaa” diye adlandırılan harflerdendir (bu konuda bilgi için bk. Bakara 2/1). b) Bunlar ayrı iki harf değil, anlamı olan bir kelimedir. Bu eğilim içinde kuvvetli bulunan görüşe göre bu kelime Arapça’nın bazı lehçelerinde “ey kişi, ey insan!” mânasına gelmektedir. Bu görüşün sahipleri, İslâm öncesi Arap şiirinden bu anlamdaki kullanımı gösteren örnekleri zikrederler. Ayrıca bu kelimenin Allah’ın isimlerinden biri olduğu ve bu âyette o isme yemin edildiği görüşü de ileri sürülmüştür (bk. Taberî, XVI, 135-137; İbn Âşûr, XVI, 182-183).

Resûlullah’ın ve müslümanların çok zor şartlar altında bulundukları bir dönemde inen sûre, insanlık için bir lutuf olan Kur’an’ın ne yüce bir makamdan geldiğine dikkat çeken, muhataplarına mânevî huzur ve tatmin sağlayan, moral gücünü yükselten ifadelerle başlamaktadır. 2. âyetin “mutsuz olasın diye” şeklinde çevirdiğimiz kısmını “eziyet, zahmet çekesin diye” şeklinde tercüme etmek mümkündür. Her iki mânaya göre âyetten çıkan sonuç şu olmaktadır: Kur’an’ın getirdiği ilâhî mesajın amacı, insanın yaşama sevincini kırmak veya yok etmek değil, yaratılış amacına uygun bir sorumluluk bilinci taşıyanlara yol göstermek, hatırlatma ve uyarılarda bulunmaktır. Bazı müfessirler Resûlullah’ın tebliğ görevi esnasında çektiği sıkıntıları ve gece ibadetinden ötürü tâkatten düştüğünü anlatan rivayetlerle bağ kurarak ve ibadette maksadın meşakkat olmadığını belirtmek için âyete, Kur’an’ın insanı güç yetiremeyeceği şeylerle sorumlu tutmak üzere gelmediği mânasını vermişler; bazıları da burada, Hz. Peygamber’in hep bu sıkıntılı duruma mahkûm kalmayıp güçlü ve itibarlı olacağı ve değerinin bilineceği günlere de kavuşacağı yönünde müjde verildiği yorumunu yapmışlardır (bk. Taberî, XVI, 137; Râzî, XXII, 3-4). Âyetlerin indiği dönemle ilgili rivayetler ışığında, hemşehrilerinin hakikatleri görmemekte ve elleriyle yaptıkları putları tanrı edinmekte direnmeleri karşısında mâneviyat kırıklığına uğrayan Hz. Peygamber’e teselli verildiği, Kur’an’ın, ancak insan olmanın sorumluluğunu taşıyanlar ve bunun hakkını verememekten korkanlar için öğüt ve uyarı etkisi yapacağı bildirilerek bu bilinçten yoksun olanlar için kendisini helâk etmemesi gerektiğine imada bulunulduğu anlaşılmaktadır.

Bütün evren rahmân olan Allah’ın hükümranlığı altında olduğuna göre, varlıklar âlemi O’nun merhametiyle kuşatılmış demektir, her varlık fark etse de etmese de O’nun rahmetinden payına düşeni almaktadır (“arş” ve “istivâ” kelimelerinin açıklaması için bk. A‘râf 7/54). Göklerde, yeryüzünde ve ikisi arasında bulunan her şeyin Allah’a ait olduğu birçok âyette ifade edilmiştir. Kur’an’ın sadece bu âyetinde, belirtilenlerin yanı sıra toprağın altındakilerin de O’na ait olduğu bildirilmiştir. Müfessirler genellikle bu ifadeyi yerin yedi kat altındakiler şeklinde açıklamışlardır; bu yaklaşıma göre insan için genellikle merak konusu olan bir alana işaret edilmiş olur. Âyette varlık ve olayların insan tarafından yakından gözlemlenebilen bir kesitine özel bir vurgu yapılmış olduğu düşüncesinden hareketle, bu ifade “toprağın hemen altındakiler” şeklinde de yorumlanabilir. Her hâlükârda, bu unsura özel olarak yer verilmesiyle, hiçbir şeyin Cenâb-ı Hakk’ın mutlak egemenliği dışında düşünülemeyeceğine dikkat çekildiği açıktır.

Belirtilen mutlak egemenliğin en açık göstergesi, Allah’ın kâinattaki her varlık ve olayın bilgisine sahip olması ve hiçbir şeyin O’na gizli kalmamasıdır. İlâhî bilginin bütün inceliklere ve ayrıntılara nüfuz derecesini iyi kavramamız için, sadece saklananlara değinilmekle yetinilmeyip daha gizli olanlara ayrıca temas edilmiştir. 7. âyetteki “gizli” diye çevirdiğimiz sır ve “gizlinin gizlisi” diye çevirdiğimiz ahfâ kelimeleri değişik biçimlerde yorumlanmıştır. Bazı müfessirlere göre “sırdan daha gizli olan”ın anlamı “kişinin içinden geçirip dış dünyaya yansıtmadıkları”dır. Taberî bu konudaki görüşleri verdikten sonra kendi tercih ettiği yorumu şöyle belirtir: “Sırdan daha gizli olan, Allah’ın kullarından sakladığı, var olması imkân dahilinde bulunmakla birlikte henüz varlıklar alanına çıkmamış olanlar içinden kulların bilmedikleridir; zira bunları ancak Allah ve sonra da O’nun kendilerine bildirdiği kullar bilebilir” (XVI, 139-141 ). M. Esed ise âyetin bu kısmını, “O sadece insanın dile getirilmeyen bilinçli düşüncelerini değil, bilinç altında olup bitenleri de bilmektedir” şeklinde açıklar (II, 624).

Tasavvufçular insanın mânevî varlığını derinliğe doğru “kalp, sır, ruh, hafî, ahfâ” şeklinde sıralarken (bk. H. Kâmil Yılmaz, s. 460), bu kelimelerin geçtiği âyetlere dayanmışlardır. Buna göre Allah, kâinatın özü olan insanın en derin ve en gizli boyutlarını da bilmektedir.

8. âyette geçen ve “en güzel isimler” diye çevirdiğimiz esmâ-i hüsnâ, “Allah Teâlâ’nın en güzel ve en mükemmel anlamlara ve niteliklerine delâlet eden isimleri” anlamına gelir (bilgi için bk. A‘râf 7/180).

TAHA SURESİ TEFSİRİNİN TAMAMI İÇİN TIKLAYIN

TAHA SURESİ ARAPÇA OKUNUŞU