Sacramento’da Metal Fırtınası

Kaliforniya’nın başkenti Sacramento dendiğinde akla ilk gelen şey değil rock müzik. Ancak şehir, yalnızca dünya rock müzik tarihine kazandırdığı Deftones ile bile sonsuza dek övünebilir. Nine Inch Nails, Ozzy Osbourne, A Perfect Circle, Mastodon, Stone Sour, Suicidal Tendencies ve Gojira gibi isimlerin yer aldığı festival kadrosunda Marilyn Manson da vardı ama sanatçı New York’da geçirdiği talihsiz kaza sonrası performansını iptal etti. Festival girişinde ilk dikkati çeken festival yönetiminin çanta konusundaki keskin kuralları oldu. Son yaşanan talihsiz olaylar sonucu güvenlik önlemlerini oldukça arttıran festival yönetimi avucunuzdan büyük herhangi bir çantayı içeri sokmanıza izin vermiyor. Alternatif olarak şeffaf plastik sırt çantalarından almanız gerekiyor. Festival alanı oldukça büyük ve iyi planlanmış, iki büyük bir küçük sahne, yeme içme için ayrılmış bir alan hemen bitişiğinde festival merchandise’ları ve ana sahnenin bitişiğinde oldukça geniş bir basın alanı mevcut. Basın alanı aynı zamanda sanatçıların da performansları öncesi/sonrası takıldığı alan. Bu anlamdaki rahatlık gerçekten takdir edilesi.

Chris Cornell’a selam

Benim için günün ilk önemli performansı Stone Sour oldu. 45 dakika gibi bir süre sahnede kalan grup Say You’ll Haunt Me, Through Glass gibi hit parçaları ile oldukça enerjik bir performans sergiledi. Şaşırtıcı bir şekilde gruba olan ilgi beklediğimden düşüktü. Stone Sour biter bitmez ikinci sahneye doğru yola koyulduk sırada Mastodon vardı. Mart ayında yayımladıkları yedinci stüdyo albümleri Emperor of Sand’den şarkılara yoğun olarak yer verdikleri performans Sultan’s Curse ile açıldı. Mastodon’u daha ilk yıllarında Pinkpop festivalinde ardından İstanbul’da izleme şansım oldu, her performansı birbirinden etkileyiciydi. Gerçekten canlı izlenmesi gereken gruplardan! Cumartesi gününün bir diğer önemli performansı hip hop grubu Run the Jewels’dı. Festivalin genel kadrosuna bakıldığında grubun oldukça ilginç bir seçim olduğunu söyleyebiliriz ancak ilgi yoğundu. Bir saatlik performansı Chris Cornell ve Chester Bennington’ı anarak bitirmeleri tüm seyirciyi duygusal bir bütünlük içine soktu. Killer Mike tüm kalabalığa herkesin zaman zaman kendini depresif ve çaresiz hissettiğini ancak bu duygunun da diğer tüm hisler gibi geçeceğini ve bu süreçte kimsenin yalnız kalmamasını, umudunu kaybetmemesini ve mutlaka profesyonel yardım istemesini tavsiye etti.

Nine Inch Nails mükemmeliği

Havanın kararmasıyla birlikteyse benim için festivalin en beklenen anı geldi. Festival tarihinden yalnızca birkaç gün önce tam on üç senelik sessizliğine The Doomed adlı single ile ara veren A Perfect Circle sahnedeydi. 2018 yılı içerisinde yeni albüm yayımlaması beklenen efsane grubun sound’u gerçekten inanılmazdı. 3 Libras, Magdalena, Hourglass, The Outsider gibi şarkılara yer verdikleri setlist yeni single’ları The Doomed ile sona erdi. Rüya gibi geçen bir saatin sonunda basın alanında biraz dinlenmeye geçtik. Ne de olsa sırada Cumartesi gününün headline ismi Nine Inch Nails vardı! Basın alanında karşılaştığım Deftones grubu üyeleri Abe ve Frank ile ayaküstü İstanbul konserleri üzerine konuştuk. Konser alanından -Yedikule Zindanları- oldukça etkilendiklerini ve yeniden konsere gelmek için sabırsızlandıklarını söylediler. Ardından yine basın alanında bulunan dredg üyeleri ile turne için yolda olmanın ve albüm kaydetmenin aynı zamanda ailelerine zaman ayırmanın ne kadar zor bir denge olduğundan bahsettiler. Sonrasında hep birlikte NIN performansı için yerimizi aldık. Performans Trent Reznor’ın duygusal konuşması ile açıldı. Reznor konseri Kuzey Kaliforniya, Sonoma’da çıkan korkunç yangında hayatını kaybedenler, evini ve yakınlarını yitirenlere ithaf etti. Sanıyorum ki izlediğim en iyi canlı performanstı. Daha önce NINJA turnesi kapsamında Türkiye’de izlediğim grup, hatırladığımdan da iyiydi. Muhteşem bir ışık şovunun eşlik ettiği konserin sound’u ise kusursuzdu. Copy of A, Came Back Hounted, March of the Piggs, Closer, Wish ve Head Like a Hole gibi klasiklerin olduğu setlist Hurt ile kapandı. Özellikle March of the Pigs sırasındaki enerji bambaşkaydı. Hayranı olun ya da olmayın şüphesiz ki NIN performansı canlı müzik dinlemeyi seven herkesin hayatta en az bir kez izlemesi gereken bir konser!

Geriye Kalanlar

- Starset, benim için festivalin en iyi keşfi oldu. Ohio çıkışlı grup gerek sahne performansları gerekse yaylı enstrümanlar ile destekledikleri endüstriyel sound’ları ile oldukça etkileyiciydi.

- Açık ara izlediğim en kötü performans New Years Day idi. Her şeyiyle.

- Pek çok çocuklu ailenin festivale çocukları ile katılmış olması muhteşemdi. Bir babanın Suicidal Tendencies ile ilgili konser anılarını heyecanla genç oğluna anlatışına şahit oldum, çok sevdiği grubu oğluyla izleyecek olmasından dolayı epey heyecanlıydı. Festivaller güzeldir!