Neden bu riske girdin?
Çünkü çok aşık olduğum bir adamdan yıllar sonra hamile kalmıştım. Sürpriz bir bebekti. Doktoruma her gittiğimde endişeli gözlerle beni karşılıyordu. Hiçbir şey olmayacak merak etme, her şey düzelecek diyordum. Ve her şey yolunda gitti. Masadan beş gram kanla kalktım. Doktor panikle seni çıkaramam dedi. Söz veriyorum 10 gün sonra o kan 8,5’a çıkacak dedim. Öyle de oldu. Büyük kızım Gizem'i büyütememiştim, Ada'yla bu duyguları yaşamak istiyordum. Allah’a öyle bir yalvarmışım ki, “Bu duyguyu benden neden esirgedin, neden çocuğumu yıkadığım, beslediğim günü hatırlayamıyorum” diye. En son hatırladığım, emzirirken bebeğimi kardeşime verip kafamı buzdolabına soktuğum beyin kanaması geçiriyorum diye. Doğum sonrası depresyonu geçirdim. Ada'da bunların hiçbirini yaşamadım. Beş kuruş paramız yoktu. Eski eşimin de öyle, neredeyse evimize haciz gelecekti. Ama o kadar mutluyduk ki...