İki yıl önce ölmüştü!

İki yıl önce üniversite harcını çıkarabilmek için çalıştığı inşaattan düşerek ölen Muğla Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi öğrencisi Ömer Çetin’in babası Fahrettin Çetin, “Benim oğlum gitti, harçlar kalktı. Hiç değilse bundan sonra benim yaşadığım acıyı başka anne baba yaşamaz” dedi...

Yükseköğrenimde ‘Öğrenci katkı payı’ olarak ifade edilen üniversite harçları kalktı. Ancak geçmiş yıllarda geçim sıkıntısı içerisinde yaşayan birçok öğrenci yaz tatillerinde inşaatlarda işçi olarak, boyacılık ve garsonluk yaparak ve daha birçok zor şartlar altındaki işlerde çalışarak okullarına devam etmeye çalışıyordu. Hatta aralarında okul harcını çıkarmaya çalışırken kaza geçirip ölenler bile vardı. İşte onlardan biri de 2 yıl önce okul harçlığı için inşaatta çalışırken düşüp yaşamını yitiren Ömer Çetin’di. 22 yaşındaki Muğla Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi öğrencisi Ömer Çetin, Ataşehir’deki Rotary Lisesi’nin inşaatında üniversite harçlığı için çalışırken düşerek hayatını kaybetmişti. Ağrılı Ömer Çetin’in cesedi, düştükten sonra saatlerce yerde bırakılmış, İstanbul’a geliş hikayesi ve okuma isteği için gösterdiği çaba da yürekleri burkmuştu. Hükümetin yeni aldığı karar ile artık öğrenciler harç ödemeyecek. Ama Ömer ve onun gibiler de asla geri gelmeyecek. Üniversite harçları yıllar önce kalksaydı şu an aramızda olacak olan Ömer’in ailesi, Ağrı’nın Tutak İlçesi’ne bağlı Daldalı Köyü’nde yaşıyor.

Kız kardeşi ödemeyecek

Dört kız kardeşi olan Ömer, ailenin tek erkek çocuğuydu. Baba Fahrettin Çetin, şu an sadece 15 yaşındaki kızı Kübra’nın okula devam ettiğini söyleyerek şunları söylüyor: “Benim oğlum gitti. Harç parası kalksa da ne diyebilirim ki. Hiç değilse bundan sonra benim yaşadığım acıyı başka anne baba yaşamaz. Harç parasının kalkması artık kızım Kübra için iyi olur. Çünkü bizler yoksul insanlarız. Ömer’in 25 günlük sigortası vardı. Malülen ben ve annesi onun sigortası ile emekli edildik. Ancak 25 günlük sigortası olduğu için ben 90 TL ve eşim de 90 TL alıyoruz. Bu 180 liralık gelirin yanında tek geçim kaynağımız 5 tane büyükbaş hayvanımız. Evimiz bile yok. Komşumuz köyden taşındı. Biz de onun evinde bekçilik yapıp kalıyoruz. Van depreminden sonra evin duvarları çatladı ama yaşamaya çalışıyoruz. İşte harç parasının kalkması ancak benim gibi babaların işine yarayabilir.”