Balyoz tutuklusu Jandarma Kurmay Albay Mustafa Önsel’in anneler günü için annesine yazdığı şiir, Türk subayının cezaevinde yaşadıklarını dile getiriyor…
HASDAL’DAN ANNEME
Ah güzel annem,
Bilirim üzülürsün,
Kahrolursun kederden,
Kederlenme…
Allah doğrunun yanındadır, bilirsin.
Yaş olmasın gözünde,
Gurur duy sen bizimle,
Yüzünü kızartacak bir şey yapmadık inan,
Allaha ve vatana etmişiz iman,
Vatan sevmek SUÇ ise
Kessinler cezamızı,
Allah bu yolda mübarek etsin gazamızı.
Ah anne
Bu oğlun nice pusular gördü,
Ama kader Beşiktaş’ta ağlarını ördü,
Kalleştir ve soğuktur bütün pusular.
Hepsini geride bıraktı inan,
Beşiktaş’ta yapılanlar.
Sen ağzından dua düşmeyen kadın,
Oğlun…
Cami bombalayacakmış, lakin
Ne büyük iftiradır
Ne büyük çamurdur bize atılan. Burada iyiyiz desek,
Bilmem inanır mısın?
Demirler çok soğuk bilir misin anne?
Burası hep demir
Üstümüze örtülen kapılar, pencereler…
Yüreğimize kocaman bir kafes çektiler,
Ah annem, Karadeniz’in hırçın kadını,
Senden öğrendik dik durmayı
Önce insan ve adam olmayı,
Adam olmayanlar,
Kurdu bize kahpe tuzağı
Bilemedik yoktur bizde,
Düşmana bile yapamayız kalleşlik,
Hep yüreğimizin sesini dinledik,
Sadece ve sadece ülkemiz dedik.
Onu karşılıksız inan çok sevdik.
Sen anneydin, o ‘bize büyükanne
Kalleşler, bu sevgiyi çekemediler
Ne senden geçerim, ne ondan
Serden geçeriz, geçeriz candan
Yanımızdadır
İnanıyoruz ulu Yaradan.
Ah onurlu başı dik annem
Onurunu kaybetmek
Nedir hiç bilmem,
Ne yapayım öğretmedin böyle şey.
Ama onurunu kaybedenler
Kimliğini yitirenler,
Bizi çukurlara ittiler,
Çamurlara, pisliklere gark ettiler,
Kafeslere tıktılar,
Biz ne yaptık ülkemize hizmetten başkaca
Eşimizden, çocuklarımızdan ve senden,
Ayrı kaldık, ömür boyunca…
Ve… Sevgili babam
O güzel ruhlu candan adam
Hastaydı, kanser olmuştu
Çok çekti sonra rabbine kavuştu
Sen daima başında beklerdin
Ve ıstırabına, son anlarına şahit olmuştun;
Biz ise büyükanne nöbetinde
Uzaklardaydık,
İlgilenememiştik, binlerce kahır
Çok ağır gelmişti inan, çok ağır…
“Canın sağ olsun, vatan sağ olsun oğlum.
Görev önce gelir.” demiştin
Ne büyük sabır?
Bir anneler günü idi
Aradım…
Ama sen sesimi duydun
Dayanamadın, ağladın…
Ne oldu sana ha güçlü kadın?
Seni ağlatanları biliyorum
Tasalanma sen
Unutmam bilirsin hiçbir şeyi ben,
Seni ağlatanların anasını…
Ben… Ağlatmak istemem
Ama elbet keser döner, döner sap
Sorulur alçaklardan bir bir hesap
Çekilenler, çektirenler unutulur mu?
Elbet unutmayacağız…
Merak etme izin verirse yaradan,
Geçmezsek ömürden.
Kavuşacağız annem kavuşacağız…”
Mustafa ÖNSEL
J. Kur. Alb.
Haberin Devamı
