Türk müzik tarihinden bir Ferdi Tayfur geçti! Bu sevgiyi ne sosyologlar ne psikologlar açıklayabildi: FERDİMANIA

Türkiye'de arabesk müzik denince akla gelen ilk isimlerden biri olan Ferdi Tayfur, dün, 79 yaşında hayata veda etti.1960'lı yıllarda memleketi Adana'daki çay bahçelerinde ve düğünlerde şarkı söyleyerek müzik piyasasına adım atan Tayfur'un kariyeri, biraz inişli çıkışlı başladı. Ne var ki 1971'de yayınladığı Huzurum Kalmadı plağı, Tayfur'u tüm Türkiye'ye tanıttı. Bu şöhreti 1974'te piyasaya sürdüğü Yüreğimde Yara Var ile perçinleyen Tayfur, artık arabeskin en büyüklerinden biriydi.80'lerin sonlarına gelindiğinde ülkede, gümbür gümbür bir değişim yaşanıyordu. Yaşanan bu değişim, kültür ve sanatta da kendini fazlasıyla gösteriyordu. Hem Tayfur için hem de çağdaşları için bambaşka bir çığır açılmıştı. Artık sesleri, sözleri her yerdeydi. Sevmeyenleri çoktu belki ama sevenleri daha çoktu... Ülkede bugüne kadar görülmemiş, anlaşılması zor bir durum yaşanıyordu.Örneğin 1989 yılında Hürriyet gazetesinde yayımlanan Acısıyla Tatlısıyla Hayatımız Arabesk yazısı dizisi, bu müziğin neden bu kadar sevildiğini mercek altına alıyordu. Söz yazarlarından bestecilere, psikologlardan sosyologlara yapılan röportajlarla bu olgu anlaşılmaya çalışılıyordu.Arabeske Anadolu'nun Çığlığı deniyor, o çığlığı yükselten seslerin acılı hikayeleri, dinleyicilerin acılarına karışıyordu. 1990 yılından itibaren özel radyo ve televizyon kanallarının açılması bu çığlığı daha da büyüttü. Arada tökezlemeler de oluyor, Acaba arabesk geçici bir heves mi? Dinleyici bıktı mı bu şarkılardan? diye soranlar oluyordu.Aralık 1991'de yine Hürriyet'te yayınlanan Arabesk Küme Düştü yazı dizisi de tam bu noktaya odaklanıyordu. 12 Aralık tarihli yazının başlığını veren Tayfur Düşüş senaryoları hayal ürünü diyor, hiç satmadığı kadar çok kaset sattığını belirterek Halk arayışını sürdürüyor ve her aradığında da bizi bulabiliyor ifadelerini kullanıyordu. Haberlerde görüşlerine yer verilen gençler de Müslüm Gürses ve Ferdi Tayfur'u dinlemeye devam ettiklerini ama bozulan bazı isimlerden uzaklaştıklarını söylüyordu. Tayfur'un 1992 yılında yayınladığı Prangalar albümü böyle bir ortamda dinleyiciyle buluştu. Yer gök Bir garip ölmüş de yasına geldim Emmioğlu diyen Tayfur'un o kendine has sesiyle inliyordu. (Şarkının başarısı, söz yazarı Şemsi Belli ile Tayfur arasında mahkemeye taşınan bir anlaşmazlığa da neden oldu.)O zamanlar yeni yeni kullanılan bir tabirle fenomene dönüşmüştü Tayfur. Sanki bir barajın duvarı yıkılmıştı. Suyun önünde kimse duramıyor, konserler, ödüller peş peşe geliyordu. Bir zamanlar düğünlerde eşe dosta şarkı söyleyen Tayfur, artık şehir şehir dolaşıyor, amfi tiyatrolarda on binlere sesleniyor, rekorlar kırıyordu.60 polisin korumasıyla çıktığı konserlerde içeridekinden misli misli insan dışarıda kalıyor, yaşanan izdihamda çocuklar kayboluyor, duygu yoğunluğuna dayanamayan sevenleri gözyaşları içinde bütün şarkılara eşlik ediyordu. Yaşananların adını yine Hürriyet gazetesi koyuyordu: Ferdimania. Tabii sadece Tayfur'un değil tüm arabesk şarkıcılarının konserlerinde yaşanıyordu bu durum. Öte yandan farklı hayran grupları arasında ayrışmalar da derinleşiyordu.Özellikle Müslüm Gürses'in konserleri, dinleyicilerin kendini jiletlediği, kanın gövdeyi götürdüğü ortamlar olarak gündemden düşmüyordu. Buna karşılık 'Ferdi'ciler Biz onlardan değiliz dercesine pankartlar hazırlayıp geliyordu Tayfur'u dinlemeye... 2000'li yıllarda değişen Türkiye'yle birlikte bu izdihamlar da büyük oranda geride kaldı. Zaten Tayfur da ışıklı sahneleri gerisinde bırakıp Muğla'ya yerleşti ve sakin bir hayata adım attı.Ne var ki sevenlerinin kalbindeki yerini hiç kaybetmedi; Ferdi hep 'Ferdi' kaldı. Ama sevgi seli katlanarak büyüyordu. 9 Ağustos 1999 tarihli gazetede, 40 bin kişilik Konya konserinde yaşanan tribün kazası facia kelimesiyle ifade ediliyor, resim altındaki İçerdekiler mutluluktan dışardakiler acıdan bağırdı cümlesi izdihamın boyutlarını tarif ediyordu.