"Bir zamanlar biz bizeydik. Bir avuç sanatçı... Müzisyeni, şarkıcısı, dansçısı.... Şartlar zor. Kayıt yapmak, beste bulmak, hakkını almak vs. Ama biz her zaman birbirimizn kıymetini bildik. Metin Akpınar'ın sohbetini, Cüneyt Gökçer'in nasihatlerini, Nükhet Duru'nun sahnede devleşmesini vs vs vs. Kimimiz daha ünlü, kiminiz daha yetenekli, kimimiz orta ölçekliydi ama herkesin birbirine saygısı vardı ve ortak payda sanattı. Yollarımız hep kesişirdi. Değişken bir organizma gibi, gerektiği biçimde birleşir ayrılır, farklı birleşir ama mutlaka ortaya kendimizin en iyisini çıkarırdık. Birbirimizi tamamlardık bir şekilde.Bu sebepten, şimdi o yıllardan bildiğim kimi kaybetsem, sanki ben de biraz kayboluyorum. Bilmem bunu anlatabilir miyim ama durum aynen böyle... Özkan'la yıllar içinde görüştük mü? Hayır. Ama işte yine de aynı kayıp içimde. Güzel günlerin bir parçası koptu gitti. İlk değil. Son da olmayacak."