Mertens, Frankowski, Lemina değil Gabriel Sara çıldırttı: Kaçak ve korkak oynadı

Trendyol Süper Lig'de zirvede yer alan Galatasaray, Çaykur Rizespor'u rakip sahada 2-1 mağlup etti. Sarı-kırmızılı takım bu sonuçla takipçisi Fenerbahçe ile arasındaki 6 puanlık farkı korudu. Spor yazarları zorlu karşılaşmayı değerlendirdi. Galatasaray bütün oynayacağı maçlarda dün gece yaşadığı sıkıntıyı çekecek. Süper Lig’de kolay yenilecek bir rakip yok. Rize ise maç başına Süper Ligin en çok koşan takımı... Zaten 6 maçtır sahasında yenilmiyor. Buraya gelip, deplasmanda galip gelmek kolay bir iş değil... İlk yarı oynanan futbola bakıyorsun; Galatasaray’ın bir tek şutu var, oyun Rizespor’un kontrolünde geçiyor, bir topları direkten dönüyor. Abdülkerim, Rizespor’un yüzde yüz iki gollük şutunu topun önüne yatarak filelere gitmesini önledi. Koca bir 45 dakika Rizespor’un baskısıyla geçti. Peki şampiyonluğa oynayan bir takıma bu futbol yakışıyor mu? Orasını ben bilemem, tabiki hoca bilir. Yeni transfer Ahmed Kutucu bir tek topu bile stop edemiyor ancak önüne top gelirse iyi şut çekiyor. Barış Alper sekiz kere topla buluştu, beşini kaptırdı, rakip hücuma çıktı. Mertens bu mücadele içinde kayboldu gitti. Orta saha tamamen Rizespor’un kontrolündeydi. İkinci yarı oyuna Mertens ve Cuesta’nın yerine Sallai ve Eren Elmalı girince, hoca da üçlü sistemden dörtlü sisteme dönünce takım rahatladı. Ve nitekim yeni transfer Frankowski’nin nefis ortasına Osimhen aynı güzellikte vurunca takım öne geçti. Ama yine de orta saha üstünlüğünü Rizespor’dan alamadı ve bu arada Sowe’un attığı golle maç 1-1 oldu. Okan hoca bu sefer Ahmed Kutucu’yu çıkartıp Lemina’yı aldı. Çok doğru bir değişiklikti bu... Nitekim geçte olsa 86. dakikada Lemina’nın ortasına Osimhen kafayı vurdu ve takımını bir kez daha öne geçirdi. Galatasaray, üçlü sistem oynayarak defansında çok açık veriyor. Bu kesin... Her maç bu sıkıntıyı yaşıyor. Bu kadar kaliteli bir kadronun rakibine bu tür pozisyonları vermemesi lazım. Hoca da ille “üç stoperle oynayacağım” dememeli. Aynı şekilde Lemina’nın Torreira’nın yanına gelmesi Sara’nın Mertens’in yerine forvet arkasına geçmesi takımı rahatlatıyor. Ama burada Barış Alper, Ahmed Kutucu’nun daha aktif olmaları gerekir. Bundan sonraki maçlar AZ Alkmaar ve Fenerbahçe derbisi. Bu tempo iki maça da yetmez. Bunu kesin söylüyorum. Takımın geçen seneki hırsı, isteği, arzusu yok. Son 10 dakika her şeyini ortaya koyarak bir maç kazanırsın, iki maç kazanırsın ama devamını getiremezsin... Sonuçta zorlansa da ecel terleri dökse de Galatasaray’ın böyle kritik bir deplasmanda üç puanı alması başarıdır. Galatasaray, Rize’de Alkmaar maçının etkisinden kurtulamadığı bir ilk yarı oynadı. Ancak etkilenen sadece oyuncular değildi. Okan Buruk, bizim gibi izledi ilk 45 dakikayı. Özellikle Mertens ile başlamasıyla adeta takımını 10 kişi oynattı. Yere göğe konulmayan Sara, kaçak ve korkak futboluyla saç baş yoldurttu. İlhan Palut önce durdurup sonra vurmayı hedeflemiş ve bunu da ilk yarıda büyük ölçüde başardı. Sowe ile gole çok yaklaştı. Açıkçası temposuz, baskısız, ne yaptığını bilmeyen, isteksiz bir Galatasaray vardı. Okan Buruk, ikinci yarıya 4’lü defansa dönüp Sallai ve Eren’i oyuna alarak başladı. Frankowski asisti ile gelen Osimhen golü Galatasaray’ı biraz hareketlendirdi. Ancak sonrasında her zamanki hastalık hortladı. Skoru koruyamama sıkıntısı tekrar nüksetti. Lemina oyuna girdikten sonra orta alandaki üstünlüğü ve baskıyı getirdi. Galatasaray çok sayıda pozisyona girmesine rağmen Rizespor’un savunma duvarını aşamadı. Açıkçası bu tür maçları kazanmak için sadece mücadele yetmez, inisiyatif almak gerekir. Rizespor karşısında Galatasaray’daki en büyük eksik buydu ama Osimhen, yenilgiyi kabul etmeyen inadıyla Rize’de altın değerinde bir 3 puan getirdi attığı 2 golle takımına. Derbi öncesi galibiyet güzel ama herkesin aklında bir soru var: Bu futbol derbiye yeter mi?