Annesinin ve öğretmeninin kendisine destek olduğunu, notaları ezberleme yöntemiyle öğrendiğini dile getiren Geçili, şöyle konuştu:
"Benim gibi bağlama öğrenen arkadaşlarım notalara bakarak öğreniyorken, ben ise notaları ezberleyerek öğreniyordum. Bu yüzden zorlanacağımı düşünüyordum ama zorlanmadım ve bağlama çalmayı öğrendim. Bağlama benim için uzun ince bir yol yani sonu hiç yokmuş gibi, ne kadar ilerlesem de hiç bitmeyecekmiş gibi. Bağlama çalarken engelli olduğumu unutuyorum. Canım hiç sıkılmıyor, kendimi özgür ve mutlu hissediyorum. Ben engelli halimle bile bağlama çalmayı başardım. İlhan öğretmen, bağlamayı öğrenirken beni çok iyi eğitti. Annem de bana çok emek verdi, buraya her gün benimle beraber gelip gitti. Onlara borcumu ödeyemem."
Anne Emine Kartal da oğlunun iyi yerlere gelmesi için emek verdiğini ifade etti.
Bağlama çalan oğluyla türkü söylemekten mutlu olduğunu belirten Kartal, "Umut bağlama çaldığı zaman görmediğini unutuyor, bağlamayla bütünleşiyor. Biz her gün eve gelirken yolumuz 45 dakika sürüyor, türkü söyleyerek geliyoruz. Yol nasıl geçiyor anlamıyoruz. Evde ben yemek yaparken, bulaşık yıkarken, temizlik yaparken Umut bağlamasını alıp yanıma gelir, çalar söyler. Bazen de benim canım sıkkın olduğunda yanımda bağlama çalar ve beni o sıkıntıdan kurtarır." dedi.