Sevgili Galatasaraylılar,Maddi varlık anlamında mütevazı, ancak manevi değerler açısından son derece zengin, dört kuşak Üniversite mezunu bir ailenin mensubuyum. Biz, yolda para bulduğunda bile hak etmediğimiz için almayan bir anlayışla büyüdük, bundan sonraki kuşaklarımızı da aynı değerler ile büyütüyoruz.Herkesin bilmesini isterim ki, hayatımın hiçbir aşamasında canım kadar sevdiğim Galatasaray’ın zarar etmesine neden olabilecek bir işin içinde olmadım, olmasına da asla müsaade etmedim.Kulübümüzde profesyonel olarak görev yaparken dahi kendi paramla kombinemi almaya devam ettim. Bu dönem zarfında hiçbir izin kullanmadım. Kulübümüze bir tek masraf formu vermedim. Kulübümüzün imkanlarıyla hiçbir deplasman müsabakasına gitmedim. Görevde olmayan Başkanımız Sn. Ünal Aysal’ın istifasını takiben görevime devam etmem için gelen telkinlere rağmen, bugün ortada dolaşan ve isimlerini hepimizin bildiği, yüklü tazminatlar alıp sonra kulüpte görevlerine dönenlerin aksine, hiçbir tazminat arayışı içinde olmadan 18 ay daha yürürlükte olan sözleşmemi yırtıp attım. Dursun Özbek başkanımız ve o yönetimde görev alan büyüklerimiz de bunların birebir şahididir.Benim için, örneğin çok sevip saydığım, bana göre bu topraklarda yayınlanmış en zengin işlerden biri olan Gelişim Spor Dergisi’ndeki işlerini bile takip etiğim Sn. Fatih Altaylı, “menajerlere yakın” diye yakıştırmalarda bulundu, bulunuyor. Canı sağ olsun, iyi niyetli olduğunu bildiğim için üzülmüyorum.Evet, Sn. Altaylı, uzun yıllardır futbol sektörünün içindeyim, menajerlere de yakınım, sportif direktörlere, kulüp sahiplerine, başkanlarına ve CEO’larına da yakınım, pek çok ülkedeki federasyon başkanlarına da yakınım, uluslararası konfederasyonlarına da yakınım. Bazıları için sporla uzaktan yakından ilgisi olmayan yöneticiler daha makbul olabilir ama kimlerin kimlerle ne işleri olduğunu işte tam da bu yüzden yakından görüyorum, biliyorum. Galatasaray’ımıza yakışmayan, Galatasaray’ımıza zarar veren uygulamaları ve kişileri, kendilerinden dahi iyi tanıyorum.