Dzeko, Tadic, Kostic değil yıldız ismi yerin dibine soktu: Antrenman yerine ortada sıçan oynuyorlar

Trendyol Süper Lig'in 29'uncu haftasında Fenerbahçe, Bodrum FK'yı deplasmanda 4-2 mağlup ederek zirve takibini sürdürdü. Spor yazarları zevkli geçen ve 6 kez filelerin havalandığı maçı yorumladı. Lig ve Avrupa’da son oynanan üç maça baktığınız zaman Fenerbahçe’nin pozisyon üretme sorunu yok... Set oyununda ve kontrada iyi yerleşim ve orta alan katkısı, kanatların desteği ile neredeyse her atak gol pozisyonu oluyor. Ama Rangers ve Samsun maçlarında Fenerbahçe forvetlerinin ayağında sanki pranga vardı. Sonuçta hem elendiler hem de ligde iki puan kaptırdılar. Tabii dün öyle olmadı. Yine bol pozisyon vardı ama bu kez neredeyse kaçan gol yoktu. Genç kaleci Rüzgar’ın tecrübesizliğini de - özellikle 3. golde - unutmamak lazım. İlk yarı Fenerbahçe çok rahat oynadı. Fred’in yokluğunda İrfan Can özellikle hücumda etkili olmaya çalıştı. Tabii bölgesinin yabancılığı oyuna biraz geç girmesine neden oldu. Ama sonra ağırlığını oyuna koydu. Sağ kanatta Oğuz ise bildiğiniz gibi. Gençliğinin verdiği enerji ile hiç yorulmak bilmiyor. Milli takımda oynadığı zorlu Macar maçlarına rağmen yine çok etkiliydi. Ama sol kanatta oynayan Kostiç için aynı şeyi söyleyemeyeceğiz. Yorgun olduğu her halinden belliydi. İlk yarı fırtına gibi geçti. Futbolumuzda 45 dakika 5 gol izlemek öyle kolay kolay rastlanacak bir olay değil. Fenerbahçe golü erken bulunca maçın çok kolay geçeceğini düşündü. Ve bunun bedelini de penaltıdan yediği golle ödedi. O golden sonra işin ciddiyetinin farkına ancak vardı. Daha doğrusu kafasına dank etti. Gaza bastılar, hemen cevap verdiler ve ciddiyetle maçı ilk yarıda bitirdiler. 2. yarı tam rölanti geçti. Fenerbahçe fazla basmadı, oyunu kontrol etmeye çalıştı. Büyük bir bölümde etti de. Ancak son bölümde Bodrum’un atakları çok etkili oldu. Kaleci İrfan Can dün yine başarılı bir günündeydi. Ama tabii şu var. İrfan Can böyle formdayken Livakoviç ne olacak? O da ayrı soru. Ancak Mourinho futbolun bu yönüne bakan bir hoca değil. Kim formdaysa onu oynatıyor. O yüzden de diyecek söz yok. Talisca ilk yarıda bir penaltıya neden oldu, bir de çok net gol kaçırınca morali çok bozuldu. O yüzden kazanılan penaltıyı Fenerbahçeli futbolcular Talisca’ya attırdı. Ama şunu net olarak söyleyebilirim ki Talisca hala hazır değil. O yüzden Suudi’den futbolcu alırken daha iyi düşünmek lazım. Orada antrenman yerine galiba ortada sıçan oynuyorlar. Yoksa bu hal açıklanabilir değil. Fenerbahçe 2. varıda istese daha çok gol atabilirdi. Ancak Mourinho çarşambayı da düşünerek değişiklikler yaptı. Tabii bu değişim nedeniyle Fenerbahçe’nin saha içindeki kontrollü futbolu da kayboldu. O yüzden rakibinden tehlikeli ataklar yedi. Sonuç olarak Galatasaray’ın bu hafta Beşiktaş ile çıkacağı maç nedeniyle bu üç puan Fenerbahçe için çok önemliydi. Fazla da zorlanmadan bu üç puanı almaya başardı. Milli aralar o kadar uzun oluyor ki Süper Ligi hatırlamak için çaba harcamak gerekiyor. Türkiye gündeminin farklı rotalara kayması nedeniyle futbola dair konsantrasyonun da zayıfladığını hesaba katmamız doğru olur sanırım. “Evet, nerede kalmıştık” sorusunun anlam kazandığı bir yerden devam edelim. Hatırlayalım mı? Samsunspor beraberliği ile Galatasaray ile arasındaki puan farkı bir maç eksik 9 puana çıkmıştı Fenerbahçe’nin. Bunun psikolojik bir eşik olduğunu ayrıca eklememiz gerekiyor. Yoksa normal şartlar altında, üç puanlı bir yarışın içinde, hele bir maç eksiği ile 9 puanlık farkın sorun yaratmaması beklenir. Ancak terazinin bir tarafında Galatasaray, diğer tarafında Fenerbahçe olduğunda normal şartlar diye bir ön koşul fazla anlam ifade etmiyor. Üstelik ortada bir de Beşiktaş-Galatasaray derbisi varken. Galatasaray uzunca bir süreden beri şampiyonluk mücadelesi verdiği sezonlarda Beşiktaş ve Trabzonspor maçlarından tulum 6’şar puan çıkarıyor. Beşiktaş’ın son şampiyonluğundan bu yana fazlasıyla istikrarsız sezonlar geçirmesi Fenerbahçe cephesinden, Galatasaray’ın puan kaybı beklentisine dair umutlarını oldukça zayıflatıyor. İşte Milli ara öncesindeki genel ruh halini bu şekilde özetleyebiliriz sanırım. Bu perspektiften bakıldığında Fenerbahçe’nin tek kozunun Mourinho olduğunu söyleyebiliriz. Çünkü Portekizli Hocanın hem kariyeri hem de mücadeleci kişiliği bu tarzdaki yarışları sonuna kadar götürmüş olma tecrübesi ile bir araya geldiğinde Süper Lig teammüllerini alt üst etmek açısından tek ihtimal, şans olarak beliriyor.