Büyük İskenderin kurban sunduğu Magarsus Antik Kenti gün yüzüne çıkarılıyor
Adana'nın Karataş ilçesinde bulunan milattan önce 7. yüzyılda kurulduğu tahmin edilen Magarsus Antik Kenti, Kültür ve Turizm Bakanlığı Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü öncülüğünde başlatılan kazıları devam ediyor.
Magarsus Antik kenti Karataş’ta Dört Direk mevkiinde bir burun üzerinde yer alıyor. Strabon, Pausanias, Arrianos ve Mela gibi antik dönem yazarları eserlerinde buradan bahsedilmektedir. Antik dönemin önemli liman kentlerinde biri olduğu anlaşılan Magarsus’un adının buradaki tapınakta rahibelere verilen Magarsiya isminden türediği düşünülmektedir.
GÜNÜMÜZE KADAR İSMİ ÇEŞİTLİ ŞEKİLDE ANILDI
Kara taşlardan yapılma Bizans dönemi kilisesinden dolayı Karakilise; sonrasında bu kilisenin bir savaşta yanmasından dolayı Yanık Kilise olarak adlandırıldığı dönemler olmuştur. Magarsus kalıntıları ve kalesi Piri Reis'in kitabında Od Kalesi, ve Osmanlı belgelerinde Vanir kasabası olarak geçmektedir.
BÜYÜK İSKENDER'İN İBADET ETTİĞİ TAPINAK BURADA
Perslerle yapacağı İsos (Dört yol) savaşından önce M.Ö 333’da Ceyhan Nehri üzerine bir köprü kurarak Magarsus’a uğrayan Makedon Kralı Büyük İskender burada Athena Magarsia Tapınağı’na kurbanlar sunmuştur. Geçmiş dönemde kehanetleriyle ünlü olan bu tapınağın antik tiyatroya çok yakın bir konumda bulunduğu tahmin edilmektedir. Ancak henüz gün yüzüne çıkarılmamıştır.
Bir dönem Roma hâkimiyetinde bulunan Magarsus, M.S. 964 tarihinde Bizans ile Abbasiler arasında yapılan savaşta büyük zarar görerek eski önemini yitirmiştir.
Magarsus kentinde şuan toprak üzerinde bile tespiti yapılmış tiyatro dışında Athena Magarsia Tapınağı, sarnıçlar, hamamlar, ortaçağ kalesi ve kent suru kalıntılarının toprak yüzeyinde yerleri belli olmakla birlikte henüz gün yüzüne çıkarılmamıştır. Karataş Belediyesinin mülkiyetindeki alanın Kültür ve Turizm Bakanlığına tahsis edilmesinin ardından tapınağın ortaya çıkarılması için kazıya başlandı.
DÖNEMİNİN İBADET VE KEHANET MERKEZİYDİ
Antik kaynaklardaki bilgilere göre tapınağın, Helenistik Dönem'den itibaren önemli bir "kehanet merkezi" olduğunu dile getirilirken, yöreden insanlar ve deniz aşırı yerlerden gelenler, burada konaklıyor, dua ediyordu. Yani bir nevi istihareye yatıyorlardı. Gece gördükleri rüyaları tanrılardan gelen mesaj olarak kabul ediyorlardı.
