Adana otogarında ilginç gelenek: Otobüsten inen yabancıyı 01 saniyede tanıyorlar! Kurtulması imkansız çaycı geleneği
Çocuktum. Yaz tatiline ailemle birlikte memlekete gidiyordum. Yol üstü geçtiğiniz şehirler arasında Adana varsa dikkatli olmalıydınız, sonradan öğrendim. Bir gün önceden alınan biletler, bizi öğlen vakti varış noktasına ulaştıracaktı. Ki bu, Adana'ya öğle sıcağında varmak demekti. Dediğim gibi, Adana'da bir yabancıysanız sizi 01 saniyede tanırlar ve hikayeniz orada başlar.
Adana otogarındaki ilginç gelenekle tanıştığımda yaşım 16'ydı. Otobüs yaklaşık 12 saattir yoldaydı, kaptan bu sürede iki kez mola vermişti ve başlangıç noktasına 900 km uzaktaydık.
Adana'yla ilgili hiçbir şey bilmiyordum. Bu beni şanssız bir yapar mıydı, ondan da emin değildim. Az ilerideki memleketin sıcağına alışkındım ama Adana, bağrına basmadığı kişiyi anında tanıyor olabilirdi. Hele otobüs otogara girdiyse, firmaya ait bölmeye yanaştıysa artık geri dönülemez birkaç dakikayı yaşamaya hazır olmalıydınız.
GELENEKTİR: İNER İNMEZ KARŞILAR, ÇAY VERİRLER!
Yol sersemi otobüsten inen yolcunun yürüme mesafesini hesaplamada usta olan Adana otogarı çaycıları, kol salınımında çay bardağını tutuşturuverirmiş elinize, bilmiyordum. Sonradan babamdan dinlediğime göre ilk fark ettiğinizde bunun bir ikram olduğunu düşünmeniz, onun hesapladığı ilk durumdur. Zira, Adanalı değilseniz ya da Adana şivesi yapamıyorsanız siz daha otobüs merdivenlerinden inmeden tanımıştır.
Çocuk halimle elime verilen ılık çay bardağıyla kalakalmıştım tabi. Çaycıya baktığımda arkasını dönüp gitmeye hazırlanıyordu. O sırada yılların gurbetçisi babam fark etti durumu. Durdurdu çaycıyı, "Al hemşehrim" deyip bardağı geri uzattı.
"Çaya şeker attım ağabey" deyip karşı çıkan çaycının ısrarına, "biz şekersiz içiyoruz" karşılığını vermişti babam. Ama ısrar bitmiyordu. Ben, tatil hayali kurup çıktığım yolda, evden yüzlerce kilometre uzakta babam ve çaycının arasında kalmış, güneşin altında yanıyordum.
Yılların gurbetçisi babam, çaycının "Al ağabey şirketten olsun" teklifine direkt hayır cevabı vermişti. Biliyordu, bedava sanıp içeceğin çayın parasını az sonra isteyecekti. Ama sonunda Gazianteplinin sanayici bakış açısı, Adana otogarında galip gelmişti. Çaycı, giderken söylenmiyordu bile! Bir başka şehirler arası otobüsün kapısında dikilivermişti!
ADANA OTOGARINDA ÇAYCIDAN KURTULMA TAKTİKLERİ
Yolunuz Adana otogarından geçerse ve kaptanınız 10 dakika mola vermişse sizi çaycıdan kurtaracak tüyolar var. Şöyle ki;
- Canım istemiyor, demeyin! Para yok veriyorsan içerim derseniz arkasına bakmadan gider.
- Çaya şeker attım abi, lafına kanmayın.
- Ölü taklidi yapın! Yoksa kurtulmanız mümkün olmayabilir.
- Yufka yürekliyseniz otobüsten inmeyin.
- Adana şivesiyle "Yok dayı" diyerek uzaklaştırın.
- Birkaç dakikalığına bile inmiş olsanız sağa sola bakarak yabancı olduğunuz belli etmeyin.
- Siyah Adana şalvarı giyerseniz yanınıza yaklaşmayabilirler.
- Otobüsten iner inmez sağa sola bakmayın. Gözünüz hep ileride olsun. Aksi takdirde siz doğru koşarak gelen kumaş pantolonlu adam, sizi 01 saniyede kesmiştir demektir.