Derisini yüzecekler

Eskiden dövme salonu işleten 40 yaşındaki İsviçre vatandaşı Tim Steiner’ın öyküsü, 10 yıl önce kız arkadaşının, domuzların üzerine yaptığı dövmelerle adını duyuran Belçikalı ressam Wim Delvoye ile tanışmasıyla başlamış.

Delvoye, Steiner’ın sevgilisine, sırtını tuval olarak kullanacak birini aradığını söylemiş ve bunu kabul edecek birini tanıyıp tanımadığını sormuş.

‘Sırtım tuval ben çerçeveyim’

Steiner, “Sevgilim beni aradı ve hemen ‘evet’ dedim. Derim şimdi sanat koleksiyoncusu Rik Reinking’a ait. Sırtım tuval ve ben geçici çerçeveyim” diyor. Steiner, kendisini eleştirenlere “İğrençlik göreceli bir kavram. Japon dövme tarihinde bu birçok kez yapılmış bir şey. Bazıları çok beğeniyor, bazıları da bunun insan haklarına aykırı olduğunu söylüyor. Buna kölelik ya da fahişelik diyenler bile var. Bence hiç fena bir fikir değil” diye yanıt veriyor. Sözleşme uyarınca, Steiner yılda en az üç kez, dövmesini bir sanat galerisinde sergilemek zorunda. Tim Steiner, dövmesini ilk kez, daha tamamlanmamış haliyle Haziran 2006’da Zürih’te sergilemiş. Dövmenin onuncu yılı olan geçen yıl ise Tazmanya’daki Mona galerisinde tüm sene boyunca haftada altı gün, günde beş saat (Toplam 1500 saat) üstsüz oturmuş. Sergi geçen Salı kapanmış. Dövmesini sergilerken hiç kıpırdamadan ve kimseyle konuşmadan oturan Steiner, “Benim heykel olduğumu sanıyordu. Canlı olduğumu öğrenince şaşırıyorlardı” diyor.