Kadınlar benim gibi smaç yapamıyor çünkü bacakları güçsüz

Galatasaray Kadın Basketbol takımının ABD Milli Takımı’nda forma giyen oyuncusu Slyvia Fowles, dünyada potaya “smaç basabilen” 3 kadın oyuncudan biri... 1.96 metrelik siyahi yıldız, sarı kırmızılı takımın en şakacı ismi. Fowles, “Türkiye’yi Arap ülkesi sanıyordum. Bu kadar güzel bir yer olacağını hiç hayal etmemiştim” diyor.

*Türkiye’ye niçin geldiniz, Amerika’da kadın NBA ligindeki oyuncular daha çok kazanmıyor mu?

Sanılanın aksine ABD’de kadın NBA liginde çok az para alıyoruz. Öyle ki, Türkiye’de 1 ayda aldığımız parayı orada ancak bütün sezon oynarsak kazanabiliyoruz. O ligi vitrin olarak kullanıyoruz. WNBA (Kadın NBA) liginde oynamanın tek güzel yanı, kendi hayranlarınızın ve önünde oynama şansına sahip olmanız. Türkiye benim için iyi bir seçim oldu. 2 yıl Rusya’da forma giydim ve farklı bir tecrübe yaşamak istedim.

* Dünyada potaya smaç yapabilen 3 kadın basketbolcudan birisiniz, neden diğer kadınlar bu hareketi yapamıyor?

14 yaşından beri potaya smaç yapıyorum. Smaç, ortaokul günlerimden beri iyi yaptığım bir hareket. Bunu yapmayı abilerimi izleyerek öğrendim. Bir kadın için yapması zor bir hareket ama çok çalışırlarsa onlar da başarabilirler. Benim sıçrama yeteneğim çok iyi. Diğer kadınların smaç yapmayı başaramamasının tek sebebi bacaklarının benimki kadar güçlü olmaması... Daha önce dizlerimden ciddi bir sakatlık yaşamıştım. Bir daha tekrarlanmasın diye bacaklarıma ağırlık bağlayarak onları sürekli çalıştırıyorum. Bacaklarım birçok kadın basketbolcudan daha güçlü.

“Sokakta bana laf atanlar oluyor, gülüp geçiyorum”

* Genelde Amerikalılar Türkiye’yi Arap ülkesi gibi görür. Sizin izlenimleriniz nasıl?

Ben de Türkiye’yi “Arap ülkesi” sanıyordum. Bu kadar güzel bir yer olacağını hayal etmemiştim. İnsanlarınız çok sıcakkanlı. İstanbul, eğlenmek ve parti yapmak için de ilginç alternatifler sunan bir şehir.

* Türkiye’de nelere alışmakta zorlandınız?

Kapalıçarşı’ya alışverişe gitmiştik. Herkes etrafımı sarıp çekiştirerek bana bir şeyler satmaya çalıştı. Ama bir satıcı beni esir aldı. Bana dizime kadar bile gelmeyecek etekleri satmaya çalışıyordu. “İstemiyorum” dedim. Ama ısrar etti, yanından zor kaçtım. Çanta bakarken bu kez başka bir adam bana “traş çantası” satmaya çalıştı. Meğerse beni erkek sanmış...

* Türk erkekleri uzun bir yabancı kadına laf atıyor mu?

Dillerini anlamıyorum. Ama yolda yürürken sık sık “çok tatlısın”, “çok güzelsin”, “hem güzelsin hem de uzun” gibi iltifatlar alıyorum. Gülüp geçiyorum. Erkeklerden uzun olmak komik bir duygu. Çünkü sana “farklı” bakıyorlar. Eskiden bunu kafama çok takardım. Artık kendimle barıştım.

“Kadın basketbolcuların da güzel olduğunu anlasınlar!”

* Body Issue dergisine çıplak pozlar vermişsiniz. Neden yaptınız bu çekimi?

İnsanların kadın basketbolcuların da ne kadar güzel olabileceğini anlamalarını istedim. Eskiden beni “fener gibi uzun” diye tanımlayanları şaşırttım. Genç, güzel ve vücudunla barışık bir kadın görmelerini istedim. Profesyonel basketbol oynayan ama tecrübesiz kızlara “kendi vücutlarına” güvenmeleri mesajını verdim. Kadın basketbolu denince insanların aklına “şalvar gibi” şortlarla oynayan kızlar geliyor. Oysa ki basketbol oynamak “seksilik” ya da “kadınsı” bir duruşa engel değil. Kendimi seksi de buluyorum.

* Lisedeyken sizi Bebek Shaq diye çağırmalarına bozulur muydunuz?

“Bebek Shaq” demelerinden nefret ediyorum. “Yeşil Dev” bile dediler... Ama “Slim Jim” lakabı beni rahatsız etmiyor. Çünkü hep sıska ve uzundum.