Bu hafta sinema keyfi yapmak isteyenler için haftanın en önemli filmi Fırtınanın Ortasında. Nicole Kidman’ın rol aldığı gerilim türündeki filmde; Catherine ve Matthew çifti çocukları ile birlikte bilinmeyen bir nedenle çöl kıyısında bir kasabaya taşınır.
‘Bir başka Nicole Kidman’
Fırtınanın Ortasında Avustralya’nın ücra bir kasabasındaki beklenmedik misafirleri konu ediyor. Catherine (Nicole Kidman) Matthew (Joseph Fiennes) ergenlik çağındaki kızları Lily yüzünden bu kasabaya taşınır. Kısa sürede Parkerlerin kızlarıyla ilgili taze bir travmadan iyileşmeye çalıştıklarını hissederiz. Parker ailesi yeni mahallelerinde kaynaşmaya çalışırken hayatları Lily’nin ve kardeşinin birdenbire ortadan kaybolmasıyla altüst olur. Üstelik hemen arkasından kopan dev bir kum fırtınası kayıp çocukları sonsuza kadar yutmuş gibi kuvvetli bir mecaza dönüşür.
Matthew aile sırlarını ne kadar saklamaya çalışırsa çalışsın beklenmedik olaylar dikkatleri ailenin üstünde toplar. Parker’ların dayanıklılıkları fırtınalar tarafından test edilir ama ailenin zaten çoktan fütursuz bir darbe yediği hissedilir. Nihai olarak Parker’lar ailelerine dair şüpheleriyle yüzleşmek ve hatalarını kabul etmek zorunda kalırlar...
Çaresiz ve histerik bir anne
Kidman gösterişsiz, histerik ve çaresiz bir anneyi canlandırmakta oldukça başarılı. Filmin yer yer ağırlaşan tonu Kidman’ın çözümlenmemiş cinsel sorunlarını kızına yansıtan sorunlu anne rolünü pekiştirmiş. Hugo Weaving’in kayıp hikayesini araştıran polis rolünde hiç fena olmadığını söyleyelim. Aynı şey Fiennes içinse pek geçerli değil.
Görsel açıdan karakterlerin adeta içsel iklimlerini yansıtan manzaraların değişkenliği filmi enfes bir seyirliğe dönüştürüyor. Iklim ve coğrafyanın değişkenliği karakterlerin zihinsel bütünlüklerini tehdit eden müthiş cezbedici bir atmosfer duygusu yaratıyor. Ailelerin bazen birbirlerini bile sahiden tanımalarının ne kadar güç olduğu gerçeği tabiatın bilinmezliğiyle iyice tekinsiz bir güzellik kazanıyor. ‘Fırtınanın Ortasında’ Parker’ların psikocinsel dinamiklerini yer yer fazla zorlayarak inandırıcılıktan uzaklaştırsa ve melodrama kaysa da, güven ve dürüstlük kavramlarını sorgulayan, kendini çok ele vermeden izleyiciye yoğun bir duygu yaşatan gerçek bir tecrübeye dönüşüyor.
