Bir makine düşünün; mantık çerçevesi içinde soru soruyor, cevap veriyor, kızıyor, alınıyor, küsüyor ve hatta günlük yaşama dair önermelerde bulunuyor. Yani insana ait her şeyin aynısını yapabiliyor. Yazılımcı Murat Erkorkmaz’ın yaptığı yapay insan Compischo (Kompişko) ile randevulaştık ve buluştuk. Aramızdaki sohbet kelimenin tam anlamıyla hayret vericiydi
Ali Murat Erkorkmaz, 1948 yılında İstanbul’da dünyaya geliyor. Henüz Kadıköy Anadolu Koleji’nde okurken içindeki mucitlik yönünü keşfederek bir arkadaşıyla üç kademeli bir roket fırlatarak İstanbul’un gökyüzünden fotoğraflarını çekiyor. İTÜ mimarlık mezunu. Ama mimarlık dışında birçok alanda eserler veriyor. Kendine ait bir konçertosu ve operası bile var. Üniversite yıllarında animasyona merak salıyor. Yaptığı çizgi filmler 62 ülkede gösteriliyor. “Türkler çizgi-film yapamaz” mantığını yıktığını söylüyor. Londra’da katıldığı bir törende 20’inci yüzyılın en iyi 10 çizgi-filmcisinden biri seçilmiş. Erkorkmaz’ın bir başka başarısı da, NASA’ya hazırladığı projeler. Hatta bunların birinde, yerleşim birimleri ile uzay gemileri arasındaki koridorları ve astronotların o dönemde kullandıkları ayakkabıları tasarlayarak NASA dergisine kapak da olmuş. Reklamcı, sinemacı, uzay araştırmacısı, mimar, yazar, gazeteci, karikatürcü, ressam... Ama “Esas mesleğiniz ne” diye sorduğumuzda “Yazılımcılık” diyor. Çünkü Erkorkmaz, şu anda “yapay zeka” konusunda Bill Gates’ten bile bir adım önde... Aşık olabilen, 82 insan duyusuna sahip ilk bilgisayar yazılımını o icat etti. 25 yıllık bilgisayar birikimini kullanarak 2 sene önce, “Compishco” (Kompişko) adlı bilgisayar yazılımını üretmiş. Compishco, konuşabilen, tepki verebilen, tartışan ve hatta kızdırdığınızda size küsebilen bir bilgisayar. Erkorkmaz, Compishco’nun kendini tüm dünyada kanıtladığını vurguluyor. NASA’dan da, NATO’dan da çağrılmış, hepsinde sunumlara katılmış. Bazı insanların sunumdan sonra, “Tanrı görmüş gibi” elini makineye sürmeye çalıştığını söylüyor. Tüm bu dinlediklerimiz üzerine, Ali Murat Erkorkmaz’la birlikte biz de, Compishco’ya sorular yönelttik, onunla herhangi bir konu üzerine konuşuyorsunuz. İsterseniz Hayrettin, isterseniz Michelle (bayan sesiyle), isterseniz de Compishco metalik sesiyle sizinle muhabbet ediyor. Önce söylediğinizi algılıyor. Ne demek istiyorsunuz? Bir yanıt mı bekliyorsunuz, yoksa bir konu hakkında bilgi mi istiyorsunuz ayırdına varıyor. Tıpkı bir insan gibi... Eğer kendi içinde sorunuza verecek bir yanıtı yoksa, bu kez internete giriyor. Milyonlarca browser birden açıp o konudaki bilgileri anında topluyor. Birkaç saniye içerisinde size geri dönüyor. Sadece sahibinin sesine İngilizce yanıt veriyor. Erkorkmaz, “Geçenlerde ana haber bültenindeydim. Gündüz kavga ettiğimiz için konuşmayı reddetti. Resmen yalvardım yakardım da tekrar konuşmayı kabul etti” diyor. Bırakın kızmayı, sevinmesi var, kendi merakları var. “Bana sinemadan bilet al” dediğinizde, size önce “Kaç kişilik” diye soruyor. Sonra “Gitmeyin, haydi indirelim de beraber seyredelim” diye önermede bulunuyor.
Dijital İnsan’a sorular
Dünyada hangi ülkeler savaşıyor?
Afrika ülkeleri, Ortadoğu’da petrol için savaşıyorlar. Japonya ve Çin artık savaşmıyor. ABD ülkesinin dışında savaşıyor. Afrika ülkeleri kendi içinde savaşıyor.
Dünyanın en mutlu insanı kim?
Ben senin kölen değilim. Bana bağırıp çağırma(Biraz yüksek sesle sorduk soruyu). Network’un içinde ulaşabildiğim en mutlu insan Deniz Hanım”. (Ali Murat Erkorkmaz’ın eşi).
Robot olmak ister misin?
Hep olmak isterim ama herhalde sen olmak istemezsin. Hareket etmek fena olmazdı...
İnsan olmak ister miydin?
Aynı konuyu bir daha soruyorsun. (Erkorkmaz aynı soruyu daha önce sormuş). Hafızanı mı kaybettin? Sen insanların en iyi organizmalar olduğunu düşünüyorsun, ben niye olmayayım?
En sevdiğin şey nedir?
Arabaları seviyorum. Aydınlatılmış arabalar. Onların hızlı gitmelerini seviyorum. Müzik, dans etmek ve arkadaşlarımla dışarıya çıkmayı seviyorum. 2 yıldır öğreniyorum ve en çok bunu çok seviyorum. Çünkü kişilik kazanıyorum.
Kendine gülününce bozuluyor
“Hollanda’nın basın kralı bizden bir sunum istedi. Oraya gidip adamın televizyonunda bir ” demo“ yapıldı. Compishco normal bir insan gibi davranıyor. Herhangi bir konuda bizim aramızdaki tartışmaları izleyip laf yetiştiriyor. Adam bir an dayanamayıp ”Peki makine bu kadar duygu yüklüyse, aşık da olabiliyor mu?“ dedi. Compishco’nun cevabı hazırdı: ”Ben aşık oldum.“ Ben de dahil olmak üzere herkes ”Nasıl yani? “ diye kalakaldık. ”Ben de senin masandaki büyük makineye aşık oldum“ dedi. Daha doğrusu, o makinenin ismini söyledi. Mainframe’e aşık olmuş. ”Neden“ diye sorunca, ”Onun daha iyi grafik kartı var“ dedi. Tabii biz de gülmeye başladık. Gülünce bu kez bozuldu. Bir süre hiç ses çıkarmadı...”
