Akdeniz' de buruk bir müzikal sürpriz

41. Altın Portakal Film Festivali'ne giderken heyecan ve sevinçten uçuyordum. Özlediğim sanatçılarla buluşup, onların yeni projelerini dinlemeye hazırlanıyordum. Özellikle çiçeği burnunda Belediye Başkanları Menderes Türelle görüşüp o güzel kenti, o inanılmaz çirkin yapılaşmadan kurtarma projelerini dinleyecektim.

İki yıldan az sürede, özellikle sokak ve tinerci çocukların sorunlarını hemen hemen yok eden Vali Alaattin Yükselle birlikte "Sevgi Köyü"nü ziyaret edecektim.

Bütün planlarım alt üst oldu; kendimizi Piramid Cam Salon'daki açılışta bulduk. Protokol, siyasetçilerin ağırlığına göre ayarlanmıştı. Sunucu Korhan Abay kendisine ikiz kardeş kadar benzeyen Menderes Türel'e: "Bazen beni başkan zannederek iş isteyenlerin hatırını kıramıyorum" deyince salondaki soğuk hava hemen ısındı... Ama festivalin sonucundan, eğer varsa, kimlerin memnun kaldığını dönünce kendilerinden dinlemek isterim...

Koca orkestranın dört flütçüsü ama bir flütü var
Ödüllerin dağıtımından hemen sonra Antalya'nın yıllardan beri methini duyduğum Devlet Senfoni Orkestrası, hayatımda yaşadığım en güzel müzikal sürpriz oldu. Bu orkestranın inanılmaz güçlükler içinde çalıştığını o kadar duydum ki, ertesi gün onların dertlerini dinlemeye gittim...

Antalya'nın koskoca Senfoni Orkestrası AKM'nin lütfettiği bodrum katındaki, nefes aldırmayan alçak tavanlı odada çalışıyordu. "Bir dokun, bin ah işit" sözü tam onlar için söylenmiş olmalı.

Bu orkestra için Menderes Türel yeni bir salonun inşaatına başlamış, ama devletten 600-700 milyon lira aylıkla sabahtan akşama kadar çalışan bu harika müzisyenlere verilen müzik aletlerinin durumunu bilmek ister misiniz?

Örnek o kadar çok ki, ben acıklıları değil, inanılması güç olanları sayayım:

Bu yıl mezun olan bir genç flütçü hanım: "Devlet bana flüt veremediği için dışardaki arkadaşlardan bulursam ödünç alıyorum. Aslında orkestrada dört flütçü olmalı ama tek flütümüz olduğu için onu sırayla aramızda paylaşıyoruz. Hepsi çok eski olduğu için kopan yerleri ya çikletle, ya da toplu iğne başıyla tamir ediyoruz" diyor.

"Şefimiz önce depresyona girdi sonra bize benzedi"
Bu inanılmaz flüt öyküsüne ve diğerlerine kahkahalarla gülebilen klasik müzik sevdalıları: "Alman şefimiz Matios Weghele önce depresyona girdi; sonra durumumuzu görünce o da zamanla bize benzedi" diyor.

O gece bestelediği parçaları bu orkestrayla birlikte çalarken hepimizi büyüleyen Fahir Atakoğlu da sonradan orkestranın kendisini nasıl etkilediğini anlatırken çok mutluydu...

Atakoğlu'nun, dünyada en sevdiği insan olan Atatürk için bestelediğini söylediği parçayı çalarken bütün protokol sırasını işgal eden türbanlı hanımların salonu terk ettiklerini görmemesi için dua ettim.

'Sihirli Keman' Zeynep Işık
Antalya Senfoni Orkestrası'nın Başkemancısı Zeynep Işık, altı aylık hamile olmasına rağmen kemanından çıkardığı harikulade seslerle herkesi büyüledi.

Ertesi gün 36 yaşındaki bu olağanüstü sanatçıyla buluştuk. Yaşamını kendi ağzından dinledim:

"Müzik büyük dedelerimden aldığım bir miras. Devlet orkestrasında piyano çalan annem Ayşe Ediz'in iki dedesi de Donizetti Paşa zamanında, Sultan'ın orkestrasında çalmışlar. Dedem Sedat Ediz Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası'nın başkemancısıydı. Eşim orkestramızda viyolonsel çalıyor, kızım da 3 yaşından beri piyano öğreniyor..."

Doğacak oğlunun da müzisyenliği tescil edilmiş durumda olan Zeynep Işık'ın dedesi, Antalya'ya ilk elektriği getirdiği için Atatürk ona "Işık" soyadını vermiş.

Eşi Erhan Damcıoğlu, meşhur kantocumuz Nurhan Damcıoğlu'nun yeğeni. Orkestranın bütün müzik aletleri ise kardeşi Ayhan Damcıoğlu'nun elinden çıkmış. Küçücük atölyesinde gelini için yaptığı kemandan çıkan o nefis sesleri duyunca, Zubin Mehta'nın ve birçok ünlü şefin Zeynep Işık'la defalarca çalmasına hiç şaşırmadım.

Son ABD turnesinde 5 hafta süreyle verdiği 30 konserde, seyircilerin ayakta alkışladığı Zeynep Işık'ın kemanına "Sihirli Keman" adını vermişler.

Doğum iznini almadan onu bu orkestra ile dinlemek için Antalya'ya dönüyorum... Sizin de mutlaka dinlemenizi şiddetle tavsiye ederim...