Yaman Dede’nin Muhammed aşkı
.
Dünden devam
Niceleri başka dindeyken Peygamberimize hayran kalıp Müslüman oluyor. İşte bunlardan biri de 1962’de vefat etmiş olan Rum kökenli Avukat Diyamendi Efendi’dir. Uzun süre Hz. Peygamber ve Mevlana aşkıyla yanıp tutuşan bu hukuk adamı ve Türk edebiyatının büyük üstatlarından olan zat, 15 Şubat 1942’de yüreğindekini açığa vurup resmen Müslüman olarak Mehmed Kadir Keçeoğlu adını almıştır. İslâm hukukunda, Türk edebiyatında ve mesnevi kültüründe gerçekten üstat payesinde olan Diyamendi Efendi, Yaman Dede olarak tanınmıştır. Patrikhanenin talimatıyla eşinden ve kızından ayrılmak zorunda kalan Yaman Dede, kalan 22 yıllık ömrünü Üsküdar Acıbadem’de noktalamıştır. Yaman Dede’nin Allah Resulü için yazdığı şiirlerden birini ibretle okuyalım:
DAHİLEK YA RESULALLAH
(Yandım ya Resulallah)
Gönül hûn oldu şevkinden boyandım ya Resulallah,
Nasıl bilmem bu nîrâna dayandım ya Resulallah,
Ezel bezminde bir dinmez figandım ya Resulallah,
Cemalinle ferahnak et ki yandım ya Resulallah.
(Aşkınla kan olan gönlümün boyasına boyandım ey Allah Elçisi, Bilmem bu ateşe nasıl dayandım ey Allah Elçisi, Ruhlar âleminde hep ağlayıp dururdum senin aşkınla Ey Allah Elçisi, Güzel yüzünü göstererek sevindir çünkü aşkınla yandım Ey Allah Elçisi.)
Yanan kalbe devasın sen, bulunmaz bir şifasın sen,
Muazzam bir sehasın sen, dilersen rû-nümasın sen,
Habib-i Kibriya’sın sen, Muhammed Mustafa’sın sen,
Cemalinle ferahnak el ki yandım ya Resulallah.
(Yanan kalbimin ilacısın, dertlere şifasın sen, Dilersen yüzünü de gösterecek kadar ulu bir cömertsin sen, Büyük Allah’ın sevgilisisin, Muhammed Mustafa’sın sen, Güzel yüzünü göstererek sevindir çünkü aşkınla yandım Ey Allah Elçisi.)
Gül açmaz, çağlayan akmaz, ilahi nurun olmazsa,
Söner âlem, nefes kalmaz felek manzûrun olmazsa,
Firâk ağlar, visâl ağlar ezel mesrûrun olmazsa,
Cemalinle ferahnak et ki yandım ya Resulallah.
(Senin ilahi ışığın olmazsa güller açmaz, çağlayanlar akmaz, Eğer sen evrenin katmanlarına bakmazsan cihan soluk alamaz söner, Senin ezeli sevincin olmazsa ayrılık da ağlar kavuşma da ağlar (âlem üzüntüye boğulur), Güzel yüzünü göstererek sevindir çünkü aşkınla yandım Ey Allah Elçisi.) n YARIN: Şiirin son bölümü.