Sonbahar hep bir aşka benziyor...
.
Yaz bitmeden eylül geldi...
Gündüzün ışığı, gecenin rengi, rüzgarın kokusu yavaşça değişmeye başladı artık.
Bir iki haftaya kadar akşamın karanlığı erkence çökmeye başlayacak...
Sonbaharın belli belirsiz hissedilen serinliği dolaşmaya başladı bile etrafımızda...
Az da olsa, üşüdüğümüz günleri hatırlatan ruzgarlar havalandırıyor artık açık kalan pencerelerden tülleri...
Yazın hepimizi heyecanlandıran akşamlarının aniden ama aniden, o çok iyi bildiğimiz yarayı aynı yerinden sızlatmaya koyulduğunu hissedeceğiz.
***
Günler hala belki yaz günlerine benziyor ama kuşlar çoktan havalandı.
Öbekler halinde uçarak sıcak yerlere göçüyorlar.
O buğulu sıcak günlerin ardından tanıdık bir yüz gibi yağmurlu günlerin yaklaştığını gözlerimizle değilse de tecrübelerimizle seziyoruz.
Aklımızda iki kelimelik bir çınlama var:
Sobahar geliyor.
***
Eylül özlediğimiz bir sevgili gibi…
Ama bizi üzebileceğinden, yalnızlaştırabileceğinden, yağmurlu günlerde dertlendirebileceğinden endişe ettiğimiz bir sevgili.
Aniden sevinebileceğimiz gibi aniden üzülebiliriz de.
Sonbahar hep bir aşka benziyor çünkü…
İçinde ne taşıdığını, sana ne getirdiğini pek bilemiyorsun.
***
Keşke, sonbaharları sadece sonbahar olarak yaşayabileceğimiz, sadece sonbaharla ilgili sevinçlerimizin ve endişelerimizin olabileceği zamanlarda yaşıyor olsaydık.
Öyle olmuyor.
Sonbaharın kendi içinde taşıdığı hüznü, acıya, kedere, öfkeye çeviren olayların içinden geçiyoruz.
Gelecek günler nereden bakarsanız bakın ürkütücü gözüküyor.
***
Bu sonbahar neler olacak acaba?
Kişisel hayatımız, yeni yağmurlarla nasıl değişecek?
Ortasında durduğumuz kalabalıklar nelerin içinden geçecek?
Mutlu olabilecek miyiz?
Yoksa sonbaharı bile fark edemeyeceğimiz acıların içinde mi çalkalanacağız?
***
Bir yaz daha bitiyor.
Eylül ışıkları yeni bir mevsimin habercisi olarak sabahları penceleri aydınlatıyor.
Hayatımızın yeni bir sonbaharına giriyoruz.
Geride kalan yazın anıları…
Gelen sonbaharın, yeni umutları ve korkuları…
Birbirine karışıyor.
***
İşte Eylül geldi.
Her şey değişiyor.
Ümit edelim ki iyi bir sonbahar olsun.
Bizi acılarla parçalamasın…
Bize şefkatli davransın.
***
Kışa girerken “güzel bir sonbahardı” diyebileceğimiz bir mevsim diliyorum hepimize.
Eylül ışıklarına yakışır bir mevsim olsun.
Kara bir fırtınayla hırpalamasın bizi.
Dileğim ve umudum bu.
Sonbahar hep bir aşka benziyor çünkü...